Il Cacciatore. Polowanie na mafię (źródło: Canal Plus; edycja: Popkulturyści) Il Cacciatore. Polowanie na mafię – sezon 1 – recenzja włoskiego serialu kryminalnego. Włoska mafia – temat rzeka. I tą rzeką płyną ostatnio takie seriale jak opisywany dziś Il Cacciatore.

Współczesna telewizja stała się miejscem, w którym twórcy bez skrępowania mogą mówić własnym językiem. To właśnie seriale wytyczają drogę kinu i zmieniają mody narracyjne. Dwie najnowsze produkcje o mafii zrywają z jej mitologicznym wymiarem rozpoczętym w „Ojcu chrzestnym”. W ostatnich latach to właśnie mały ekran przekracza kolejne granice pokazywanej przemocy, która jeszcze kilka lat temu była niewyobrażalna nawet w kinie. Serial „Walking Dead” unaocznia przemoc jak w kinie z popularnego w latach 70. w USA gatunku Grindhouse, który kilka lat temu został wskrzeszony przez duet Tarantino/Rodriguez. Przemoc w takich produkcjach jest tak szokująca, że przeradza się w groteskę rodem z innego spektakularnie odgrzewającego kicz lat 80. serialu „Ash vs martwe zło”. Z drugiej strony twórcy seriali sięgają po inny rodzaj realizmu. Dzięki paradokumentalnej albo reporterskiej stylistyce jeszcze dokładniej przybliżają widzowi opowiadaną historię. Nie rezygnują przy tym z obrazowej przemocy, która, co jednak bardzo istotne, bardziej odstręcza od głównych postaci, niż buduje ich atrakcyjny wymiar. Na naszym rynku w niewielkim odstępie czasu pojawiają się kontynuacje dwóch głośnych na Zachodzie produkcji. Obie opowiadają o świecie, który do niedawna mogliśmy znać jedynie z podlanych mitologią filmów albo ewentualnie reporterskich książek. Pokazywana włoska „Gomorra” i amerykański, choć nakręcony w 80 proc. po hiszpańsku, „Narcos” to bez wątpienia najwybitniejsze, lecz i najoryginalniejsze seriale o zorganizowanej przestępczości ostatnich lat. „Gomorra” to mocna, do bólu realistyczna, gęsta i znakomicie zagrana produkcja opowiadająca o świecie, którego jako turyści w słonecznej Italii nie oglądamy. Serial oparty na książce ukrywającego się przed neapolitańską kamorrą dziennikarza Roberta Saviano rozbija wszystkie mity o mafii, do których nas przyzwyczaiły kino i popkultura. Widz na koniec zostaje z pytaniem: »Ale jak to? Myślałem, że ci goście mają niezwykłe życie?« Bzdura. Ich życie to gówno, są jak szczury w pułapce -mówił w jednym z wywiadów dziennikarz, na którego mafia wydała wyrok śmierci. Włoski serial wpisuje się w modę na realistyczne opowieści o przestępczości zorganizowanej. Legendarna już „Rodzina Soprano”, która była przełomem w telewizji i wprowadziła wielkie kino na mały ekran, też szła w realizm, ale wciąż opierała się na mitologii gangstera o włoskich korzeniach. Mitologii wyrosłej z kina głównie Coppoli, choć trochę również późnego Scorsese. Chodzi o wizerunek mafiosa zajadającego się spaghetti, pijącego wino i palącego kubańskie cygara. W „Gomorze” donowie nie mają twarzy dystyngowanego Vita Corleone ani nawet jego brutalnego wnuka Vincenta. Ba, nawet prostacki Tony Soprano tutaj uchodziłby za przyjemniaczka. Upodabnia to tę opowieść do „Narcos”, którego druga seria miała niedawno premierę na Netflixie. „Narcos” opowiada o życiu Pablo Escobara (Wagner Moura), kartelowego bossa, który niemal został prezydentem Kolumbii i jako lokalny Robin Hood trafił do kongresu. Przez lata terroryzował Kolumbię, prowadził totalną wojnę z jej władzami i w końcu zaszczuty jak szczur w pułapce z wywiadu Saviano został zastrzelony przez agenta DEA (Boyd Holbrook) na dachu budynku, w którym się ukrywał. Escobar zginął w 1993 r. jako biedak. Opuszczony przez przyjaciół, tęskniący za ukrywającą się rodziną nie przypominał króla kokainy, który miał w pewnym momencie majątek wyceniany na 30 mld dol. Serial ma wymowę smutnie cyniczną, którą widzieliśmy też w wybitnym filmie „Sicario”. Twórcy stawiają tezę, że wojny z kartelami narkotykowymi wygrać się nie da tak długo, jak ludzie nie przestaną się szprycować narkotykami. W końcu na miejsce rozbitego kartelu z Medellín pojawiło się kilka karteli jeszcze lepiej zorganizowanych i brutalniejszych. Istotą tej historii jest jednak to, że Escobar nie jest odrażającym gangsterem. Choć jest pokazany jako człowiek kochający swoją rodzinę, szczerze cierpiący z powodu jej straty, to jego zbrodnie są odrażające. Hipokryzja i brutalność oraz upadek godny Tony’ego Montany z „Człowieka z blizną” odzierają wizerunek gangstera z wyobrażenia, jakie wykreowało kino, lecz także uliczny amerykański rap. Opływający w dostatek chłopcy z ulicy ostatecznie nie kończą na szczycie. Ich upadek jest bolesny, banalny i niestety rzadko bywa przestrogą dla kolejnych pokoleń naśladowców. Niemniej czasami ci „chłopcy z ferajny” przez całe życie żyją w rynsztoku, którego są samozwańczymi królami. Getto zamiast słonecznej Sycylii W ciemnych, śmierdzących, odrapanych neapolitańskich blokowiskach Scampia rządzi ’o Sistema — układ obejmujący każdy aspekt życia mieszkańców. Mafia stworzyła tam mikrokosmos, betonową dżunglę, z której wyciąga swoje macki na cały świat. Brutalność, bezwzględność wobec kobiet i dzieci ma zapewnić kamorze wygraną wojnę z sycylijską cosa nostrą czy kalabryjską ‘ndranghetą. W 2015 r. w całych Włoszech spadła liczba zabójstw. Jednak nie w Neapolu, gdzie popełniono ich więcej niż w poprzednich latach. „Zobaczyć Neapol i umrzeć” — pisał Goethe. Włoski serial, który podbił serca krytyków na całym świecie po premierze w 2014 r., doskonale te słowa obrazuje. Szczególnie mający w tym miesiącu polską premierę jego drugi sezon. „Gomorra” to wiwisekcja organizacji, której wpływy odkryto nawet w Polsce. Obraz mafii jest pozbawiony najmniejszego lukru. Przyjaciele mordują się bez mrugnięcia okiem, dla dobra organizacji eliminują też swoje kochanki i żony. Jednocześnie bandyci nie są oderwani od typowo włoskiej miłości do matki, Kościoła i wizerunków katolickich świętych. Podobnie jak w „Narcos” dostajemy obraz walki wewnątrz społeczności pozbawionej szekspirowskiego dramatyzmu znanego z „House of Cards” czy „Sopranos”. Na ulicach Neapolu rządzi uliczny kodeks. Brutalnie przyziemny. Kamorra to organizacja przestępcza bez zasad. Rekrutuje dzieci, truje własne środowisko naturalne i nie zwraca uwagi na więzy krwi Kamorra tak mocno weszła w krwiobieg tego miejsca, że nie może ono już egzystować w oderwaniu od ustalonych przez bandytów reguł. Te reguły poznają już dzieci. Zostają zwerbowani, kiedy tylko potrafią dochować wierności klanowi. Mają wtedy od 12 do 17 lat, ich ojcowie i bracia często należą do klanu, wielu chłopców pochodzi z rodzin bezrobotnych. Są nowymi żołnierzami klanów kamorry neapolitańskiej” — tłumaczył w swojej książce Saviano. Z dala od Hollywood W finale pierwszej serii klan Savastano zostaje rozbity. Z więzienia udaje się wydostać Don Pietro (Fortunato Cerlino), ale rodzina kierowana przez jego żonę Immę (Maria Pia Calzone) i przeobrażającego się z nieudacznika w mafijnego siepacza syna Genarra (Salvatore Esposito) zostaje zdradzona przez zaufanego i zabójczo ambitnego Ciria (Marco D’Amore). Rodzina chce odbudować wpływy na ulicach. Jednak narasta konflikt w jej środku. Lekceważony przez lata przez surowego, lecz kochającego ojca Genarro wypracował sobie pozycję wśród innych rodzin i klanów. Czy pokonają oni synowsko-ojcowską rywalizację, by przeciwstawić się rosnącym wpływom zwierzęcego Ciria? W Neapolu działa dziś ponad 100 klanów. Codziennością są strzały z kałachów, uliczne bomby, koktajle Mołotowa i trupy znajdowane w każdym zakamarku miasta. „Musimy przestać traktować Neapol jak normalne miasto. Tak nie jest. Neapolitańczycy schylają głowy pod kulami, nie można ich porównać z mieszkańcami jakichkolwiek innych włoskich miast” — mówił na początku tego roku w jednym z wywiadów Saviano. Ten serial doskonale oddaje specyfikę zabytkowego miasta. Po masowych aresztowaniach starej gwardii szefów klanów do władzy doszli brutalni i głodni sukcesu młodzi bezideowi wychowankowie. Wojna o przywództwo przybrała taki rozmiar, że na początku tego roku na ulice Neapolu wkroczyła armia. Serial „Gomorra” unika hollywoodzkiej maniery opowiadania takich historii. To raczej reporterskie wejrzenie w przytłaczające blokowiska Neapolu, na których rządzą uliczny rozsądek i pieniądze. Tak eksploatowany w historiach o włoskiej mafii honor trzeba schować pod naporem banknotów i wizji zdobycia kolejnych obszarów władzy. Po co? Nie tylko dla nakarmienia własnego ego, lecz po to, by móc zrealizować sen prostaczka o bogactwie. Dlatego gangsterzy obrzydliwie opływają w biżuterię, rozbijają się drogimi furami i kupują złote trony, umieszczając je nawet w najmniejszych mieszkaniach. odrażający wizerunek gangstera Istotne jest to, że autorzy serialu nie budują pozytywnego wizerunku gangstera. Owszem, pokazują jego łzy, miłość do własnych dzieci i rodziców czy przywiązanie do katolickiej symboliki (przeszywająca scena mordu jednego z donów na kościelnej posadzce). Gdy jednak zaczynamy czuć nutkę sympatii to bohaterów, szybko się przekonujemy, z jak bezwzględnymi siepaczami mamy do czynienia. Dokładnie ten sam zabieg zastosowali twórcy serialu o Escobarze. Autorzy „Gomorry” bardzo subtelnie zaznaczają różnicę między kierującą się resztkami honoru starą gwardią gangsterów a przepełnionymi nihilizmem i hedonizmem młodymi wilkami. Nie jest to jednak obraz czarno-biały. Wyrośli z lat 80. i 90. gangsterzy ograniczali swój zasięg do południa Włoch, dostarczając jedynie narkotyki całej Europie. Młodzi chcą zdobyć stolicę Italii i zapuszczają się na inne kontynenty, pragnąc je kontrolować. Jednego nie mogą pozbyć się jednak wszyscy. Bez względu na ilość posiadanych dóbr i kasy w środku pozostają prostymi chłopakami ze Scampi. To ta dzielnica naznacza całe ich życie. Wyrwanie się z jej szponów jest w zasadzie niemożliwe. W USA stuprocentowi Sycylijczycy (tzw. wąsate Piotrki) musieli zostać dopiero zgładzeni przez włosko-żydowski syndykat, by powstała organizacja znana z amerykańskich produkcji. Specyfika południa Italii na taki zabieg jednak nie pozwoli. Do tego dochodzi problem błędnego koła. Władze miasta i znawcy specyfiki Neapolu podkreślają, że interweniować należy u źródeł. Zapewniając pracę bezrobotnym, którzy mają do wyboru albo emigrację za granicę (neapolitańczycy znajdują ją nawet w moim rodzinnym Olsztynie), albo wpadnięcie w objęcia mafii. Jak to jednak zrobić, skoro włoski system jest absurdalnie zbiurokratyzowany, a większość prywatnych firm i tak jest kontrolowana przez klany? Tylko kamorra jest gwarantem pracy w Neapolu. Tak jak w „Narcos” widać, że walka z narkotykami jest możliwa tylko przez brak ich konsumentów, tak w „Gomorze” zarysowany jest smutny obraz włoskiego węzła gordyjskiego. Gdzie diabeł mówi dobranoc Dzielnica Scampia siedząca w każdym z „bohaterów” tego przenikliwego serialu to świat rządzący się totalnie innymi prawami, w którym diabeł rzeczywiście mówi: dobranoc. „Gomorra” to relacja z frontu wojny, która nie ma końca. W Neapolu granica między światem mafii, życiem obywateli a niemrawymi działaniami władz dawno się zatarła i zlała w jedną krwawą maź. Czyż właśnie nie taka kraina zasługuje na los biblijnej Gomorry? Czy z wszystkimi gangsterami nie powinno stać się to, co spotkało Escobara? Potępienie i hańba nawet w symbolizmie śmierci na śmietnikach? Zarówno „Gomorra” jak i „Narcos” jednoznacznie odpowiadają nam na te pytania. Bycie gangsterem nie jest niczym fajnym i pociągającym. Bycie bandytą to nie blichtr Michaela Corleone na pięknej Sycylii czy upojne noce z najpiękniejszymi kobietami. Bycie mafiosem to bycie szczurem w klatce. Zaszczutym i zdechłym w brudnej, cuchnącej norze. Oba sezony „Gomorry” dostępne na HBO GO i telewizji Cinemax; oba sezony „Narcos” dostępne na platformie Netflix ^{Don Vito Corleone do dziś jest jednym z najbardziej kultowych bohaterów amerykańskiego kina. Oficjalna premiera "Ojca chrzestnego" odbyła się 14 marca 1972 r. w Nowym Jorku. Z okazji równych 50 lat od premiery "Ojca chrzestnego" przypominamy historie prawdziwych gangsterów, którzy stanowili inspirację do powstania postaci Corleone.} Sycylijska mafia to już legenda okryta płaszczykiem fantazji i tajemnicy, pełna mroku i fascynujących historii. Stereotypy o mafii słyszał chyba każdy z nas – ja na pewno! Po raz pierwszy miałam z nimi styczność przed wyjazdem na studia na Sycylię. Sporo osób ostrzegało mnie przed mafią, nie mając o niej zielonego pojęcia. Mafia miała mnie porwać, sprzedać albo zabić. Pytania o sycylijską mafię (i związane z nią bezpieczeństwo na Sycylii) dostaję do dziś mimo, że nie jestem żadnym znawcą jeśli chodzi o tę organizację ani nie mam w niej żadnych znajomości. Kiedy mówię, że lecę na Sycylię u większości moich rozmówców (przeważnie u osób, które mnie nie znają) pojawia się ten dziwny ironiczny uśmieszek, za którym czają się pytania o mafię. Dzisiaj mam dla Was listę filmów, które opowiadają o sycylijskiej mafii i są ekranizacjami prawdziwych wydarzeń (z paroma wyjątkami). Dzięki nim poznacie nieco lepiej mafijną rzeczywistość, zrozumiecie niektóre zachowania i działania mafii i zobaczycie, że zwykły śmiertelnik, który nie ma powiązań z mafią nie ma się czego obawiać. Oto najlepsze filmy o mafii sycylijskiej. Zapraszam! Poniżej znajdziecie subiektywnie wybrane najlepsze filmy o mafii sycylijskiej. Niektóre z nich są prawdziwymi dziełami filmowymi, klasykami, które trzeba obejrzeć. Inne świetnie przedstawiają świat mafii, jej kodeks i ideały. Każdy z tych filmów jest inny, każdy opowiada o mafii w inny sposób, z innej perspektywy, ale każdą z tych perspektyw warto poznać, żeby zrozumieć, jak złożonym bytem jest mafia. Gwarantuję, że jeśli obejrzycie przynajmniej część z poniższych filmów przestaniecie postrzegać tę organizację z perspektywy stereotypu. Poniższa lista filmów o mafii sycylijskiej jest chronologiczna – od najstarszego do najmłodszego filmu. Na koniec polecam również kilka filmów dokumentalnych o mafii sycylijskiej, które znajdziecie na Netflixie. Zobacz również: 5 mitów o Sycylii, które należy obalić Ojciec Chrzestny (1972) “Ojciec Chrzestny” w reżyserii Francisa Forda Coppoli to już klasyk. Ten film zna i widział chyba każdy. To na jego podstawie większość z nas wyrobiła sobie opinię na temat mafijnej rzeczywistości. “Ojciec Chrzestny” został nakręcony na podstawie słynnej powieści Mario Puzo o tym samym tytule. Głównym bohaterem jest Don Vito Corleone, z pochodzenia Sycylijczyk, szef mafii nowojorskiej, który przy pomocy swoich synów i zaufanego pomocnika stara się utrzymać swoją pozycję w bezwzględnym świecie amerykańskiej mafii. Film opowiada o historii rodu Corleone, ale ukazuje również podstawowe zasady działania mafii i kodeksu mafijnego (honor, szacunek i wierność rodzinie). Sto kroków (2000) Jeden z lepszych i najbardziej przejmujących (moim zdaniem) filmów, które traktują o sycylijskiej mafii. Dramat kryminalny “Sto kroków” w reżyserii Marco Tullio Giordana opowiada prawdziwą historię życia Giuseppe “Peppino” Impastato, sycylijskiego aktywisty lewicowego, który miał odwagę sprzeciwić się działaniom mafii i wyśmiewać jej działania na antenie swojego radia. Tytułowe “Sto kroków” to odległość jaka dzieli dom rodziny Impastato od domu Tano Badalamentiego, bossa lokalnej mafii. Akcja filmu rozgrywa się w sycylijskim miasteczku Cinisi. To tam mieszka cała rodzina Impastato i tam urodził się Peppino. Już jako mały chłopiec, Giuseppe przebywał w otoczeniu mafii. Jego ojciec i najbliżsi krewni należeli do tej organizacji, a jego wujek Cesare Manzella był bossem mafii w Cinisi. Dorosłemu Peppino (w tej roli świetny Luigi Lo Cascio) daleko jednak do ideałów świata mafii. Robi wszystko co może, żeby wyrazić czy pokazać swój sprzeciw. W 1978 roku jego antymafijne działania zostają przypłacone życiem. W 2001 roku “Sto kroków” był nominowany do Złotych Globów za najlepszy film zagraniczny. Luigi Lo Cascio został wyróżniony za tę rolę statuetką Davida di Donatello dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Mafia zabija tylko latem (2013) “Mafia zabija tylko latem” to komedia kryminalna w reżyserii Pierfrancesco Diliberto, znanego pod pseudonimem Pif. Film w lekki i humorystyczny sposób (ale z należytym szacunkiem) pokazuje życie w Palermo w latach 80 z perspektywy Arturo. Arturo jest zwykłym sycylijskim chłopcem, który (jak każde dziecko) chodzi do szkoły, zakochuje się w koleżance z klasy i ma swoje marzenia. Niezwykłość Arturo polega jednak na tym, że na co dzień zderza się z mafijną rzeczywistością. Zwierza się ze swojego zauroczenia Rocco Chinnici (jeden z sędziów, którzy zainicjowali prace przeciwko mafii), przeprowadza wywiad z generałem Dalla Chiesa i zajada się irisem z ricottą z inspektorem policji Borisem Giuliano. “Mafia zabija tylko latem” opowiada o głośnych zbrodniach sycylijskiej mafii, które miały miejsce w latach 80. i 90., a o których sam Pif słyszał, wychowując się i dorastając na Sycylii. Koniec filmu można uznać za swoisty hołd bohaterom ruchu antymafijnego, którzy działali w tamtych czasach. Film otrzymał nagrodę Davida di Donatello za najlepszy debiut reżyserski w 2014 roku. La Siciliana Ribelle (2008) “La Siciliana Ribelle” (angielski tytuł “Sicilian Girl”) w reżyserii Marco Amenty opowiada o sycylijskiej mafii z perspektywy kobiety. Film przedstawia historię Rity Atrii (w filmie Rity Mancuso, gdyż reżyser postanowił zmienić nazwiska ze względu na prywatność żyjącej rodziny), córki Vito Atrii, lokalnego bossa mafijnego z Partanny. W 1985 roku, w wieku 11 lat, Rita jest świadkiem zabójstwa swojego ojca przez innego członka tego samego klanu. Kilka lat później z rąk mafii ginie również jej brat. Rita, która przez lata zapisywała w swoim pamiętniku wszystkie, najbardziej ponure i brudne tajemnice mafii, pragnie zemsty. Jako 17-letnia dziewczyna zaczyna współpracować z wymiarem sprawiedliwości i z sędzią Paolo Borsellino, członkiem Sztabu Antymafijnego i jednym z sędziów, którzy doprowadzili do słynnego Maksiprocesu. Historia Rity nie ma szczęśliwego zakończenia. W 1992 roku, kilka dni po zamachu bombowym, w którym zginął sędzia Borsellino, Rita popełnia samobójstwo. “La Siciliana Ribelle” opowiada jedną z najmniej znanych historii mafijnych. Warto ją obejrzeć chociażby po to, żeby zobaczyć jak zmieniała się mafia od środka na przełomie lat 80. i 90., jak działają mafijne mechanizmy i jak traktowane są osoby, które sprzeciwiają się mafijnej zmowie milczenia. Nie wiem, czy znajdziecie ten film w języku polskim (z napisami czy z lektorem), ale jeśli znajdziecie go po angielsku czy po francusku, zobaczcie go sobie, bo warto. Zdrajca (2019) Tommaso Buscetta to jedno z głośniejszych i najbardziej znanych nazwisk współczesnej mafii. To on, jeden z czołowych przedstawicieli Cosa Nostry, sprzeciwił się mafii, złamał zmowę milczenia (omertà) i zaczął współpracować z włoskim i amerykańskim wymiarem sprawiedliwości. To właśnie on, Don Masino, został świadkiem koronnym i w 1986 roku podczas Maksiprocesu wyjawił wszystkie tajemnice sycylijskiej mafii. To przez niego (a raczej dzięki niemu) na ławie oskarżonych zasiadło 460 mafiosi. Większość z nich (ponad 360 osób) skazano, a aż 19 otrzymało dożywocie. “Zdrajca”, nowy film w reżyserii Marco Bellocchio, opowiada historię najsłynniejszego pentito (członek mafii, który złamał zmowę milczenia) w historii sycylijskiej mafii. Film rozpoczyna się sceną uroczystości ku św. Rozalii, patronki Palermo, w której uczestniczą najważniejsi członkowie mafii. Następnie ukazuje fragmenty włoskiego i brazylijskiego życia Tommaso Buscetty, działanie sycylijskiej mafii, współpracę bossa z Giovannim Falcone, przebieg Maksiprocesu i wydarzenia mu towarzyszące. Bellocchio przedstawia postać Buscetty bez cienia oceny. Z jednej strony to bezwzględny mafiozo, który zabił ogrom ludzi, a z drugiej – honorowy boss, któremu moralność i lojalność w stosunku do prawdziwego kodeksu mafijnego kazała ujawnić sekrety mafii. Staje on przeciwko nowym przywódcom Cosa Nostry, którzy zdradzili prawdziwy honor i prawdziwe wartości mafii. “Zdrajca” to bardzo ciekawie zrobiony i nakręcony obraz. Warto zobaczyć! Najlepsze filmy o mafii sycylijskiej – filmy dokumentalne Nasz ojciec chrzestny (2019) Pełnometrażowy film dokumentalny, który opowiada o życiu Tommaso Buscetty – pierwszego w historii bossa mafii, który obrócił się przeciwko swojej organizacji. “Nasz ojciec chrzestny” przedstawia historię Buscetty w sposób rzetelny, posiłkując się zarówno nagraniami telewizyjnymi, fragmentami Maksiprocesu i wypowiedziami osób, które miały styczność z Don Masino, jak i prywatnymi nagraniami rodziny Buscetta. Co najważniejsze (i najbardziej wartościowe), po 30 latach ukrywania się i milczenia rodzina Buscetta, czyli żona, córki i syn Don Tommaso, opowiadają o nim (i o całym swoim życiu) ze swojej perspektywy. Bardzo ciekawy dokument, który znajdziecie na Neflixie (tutaj). Polecam! Najbardziej poszukiwani przestępcy: Matteo Messina Denaro – ostatni ojciec chrzestny Cosa Nostry (2020) Matteo Messina Denaro to obecny boss Cosa Nostry, capo di tutti capi. Skazany na dożywocie za śmiertelne zamachy w Capaci, Palermo, Florencji czy w Rzymie, Messina Denaro od 27 lat jest poszukiwany listem gończym. Nikt, dosłownie nikt nie wie, gdzie się ukrywa i czy w ogóle żyje. To właśnie jego postaci poświęcony jest jeden z odcinków nowej serii Netflixa “Najbardziej poszukiwani przestępcy”. Dowiecie się z niego, kim jest Messina Denaro, jakie przestępstwa ma na swoim koncie i co łączyło go z Totò Riina. W filmie wypowiadają się śledczy, którzy prowadzą lub prowadzili jego sprawę, przyjaciel oraz świadek koronny, który w latach 90. zeznawał przeciwko sycylijskiej mafii. Vendetta: Prawda, kłamstwa i mafia (2021) “Vendetta: Prawda, kłamstwa i mafia” to najnowszy serial dokumentalny wyprodukowany przez Netflix, który pokazuje, co może się wydarzyć (i co się dzieje), kiedy ludzie mający na celu zwalczać mafię sami zostaną oskarżeni o wymuszenia czy nadużywanie swojej władzy. Bohaterami sześcioodcinkowego serialu Netflixa są dwie osobowości, zwalczające sycylijską przestępczość zorganizowaną. Jedną z nich jest Pino Maniaci – były przedsiębiorca budowlany, dzisiaj dziennikarz lokalnej telewizji Telejato zajmującej się działalnością antymafijną. Pino jest niesamowicie charyzmatycznym działaczem społecznym, który poświęcił swoje życie, aby zwalczać Cosa Nostrę i ukazywać nielegalne działania i nadużycia władzy. Drugą bohaterką jest Silvana Saguto, była sędzina i przewodnicząca Departamentu Środków Prewencyjnych sądu w Palermo, która przez wiele lat działała przeciwko mafii dla dobra Sycylii i całych Włoch. W 2013 roku Pino Maniaci ujawnia szczegóły działań Saguto, które z praworządnością mają niewiele wspólnego i nazywa je największym skandalem tego wieku. Na odpowiedź od wysoko postawionej sędzi Pino nie musi długo czekać tym bardziej, że władza, która działa przeciwko mafii dobrze wie, jak uciszyć niewygodnych świadków. Problem (dla Saguto) w tym, że Maniaci jest nieugięty i niczego się nie boi. Sprawa Saguto kończy się procesem i wyrokiem pod koniec 2020 roku, natomiast sprawa Pino Maniaci ma swój koniec w kwietniu 2021. Serial dokumentalny Netflixa opowiada o tym, co dzieje się przez te wszystkie lata (od 2013 do 2021), jakie sprawy i historie wychodzą na światło dzienne i kto tak naprawdę walczy z sycylijską mafią. Zapraszam Was do polubienia strony KingaGajaTravels na Facebooku oraz do śledzenia mojego profilu na Instagramie, gdzie dzielę się z Wami ciekawostkami na temat mojej ukochanej Sycylii i kuchni sycylijskiej. Będzie mi również bardzo miło, jeśli zostawisz komentarz pod tym wpisem. A jeśli spodobał Ci się ten artykuł to koniecznie udostępnij go innym! Grazie!♥ Zobacz także: Najlepsze filmy włoskie – klasyki kina włoskiego, które musisz zobaczyć

"Wor w zakonie" znaczy w byłym ZSRR mniej więcej tyle, co "ojciec chrzestny" w mafii włoskiej. Gangsterzy z tym tytułem cieszą się wielkim autorytetem w przestępczym podziemiu.

{"rate": {"id":"615608","linkUrl":"/serial/Gomorra-2014-615608","alt":"Gomorra","imgUrl":" z przywódców kamorry trafia do więzienia. Rozpoczyna się walka o przejęcie władzy w mafii. Więcej Mniej {"seasons":[5,4,3,2,1]}58 {"bestSeasons":{"ajax":"/iri/ajax/bestSeasons/615608","link":"/serial/Gomorra-2014-615608/seasons/ranking"},"bestEpisodes":{"ajax":"/iri/ajax/bestEpisodes/615608","link":"/serial/Gomorra-2014-615608/episode/ranking"},"newestEpisodes":{"link":"/serial/Gomorra-2014-615608/season/--seasonNumber--"}} {"tv":"/serial/Gomorra-2014-615608/tv","cinema":"/serial/Gomorra-2014-615608/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Na ulicach Neapolu władzę sprawuje potężna mafia, która kontroluje mieszkańców całego miasta. Gdy przywódca organizacji - Pietro Savastano (Fortunato Cerlino) niespodziewanie trafia do więzienia, jego miejsce zajmuje trzydziestoletni Ciro Di Marzio (Marco D'Amore). Wkrótce rozpoczyna się walka o władzę, w którą angażują się żonaNa ulicach Neapolu władzę sprawuje potężna mafia, która kontroluje mieszkańców całego miasta. Gdy przywódca organizacji - Pietro Savastano (Fortunato Cerlino) niespodziewanie trafia do więzienia, jego miejsce zajmuje trzydziestoletni Ciro Di Marzio (Marco D'Amore). Wkrótce rozpoczyna się walka o władzę, w którą angażują się żona Savastano, Imma (Maria Pia Calzone), oraz jego największy rywal - Salvatore Conte (Marco Palvetti). Zdjęcia do serialu kręcono w Neapolu (Włochy). Choć szlachetny wizerunek mafijnej rodziny znany z "Ojca chrzestnego" już dawno odszedł do lamusa, jej demitologizacja jeszcze nigdy nie była tak miażdżąca i prawdziwa. więcejzdaniem społeczności pomocna w: 94% Dopełnieniem świetnego serialu jest muzyka, jej motyw przewodni wgniata mnie w krzesło Mokadelic - Doomed to live Kto by pomyślał, że włosi zrobią serial dorównujący produkcjom HBO? Tutaj nie ma szczypania się. Brutalna prawda wyłożona na wierzch. Socjopaci to źli ludzie, którzy zrobią wszystko dla pieniędzy władzy. Tacy są gangsterzy, pozbawieni uczuć, zamknięci w ... więcej Malammore wygląda jak Jacek Lenartowicz :D Po przerwie jaką realizatorzy zrobili pomiędzy 4 a 5 sezonem, zdążyło się już wiele zmienić. Niezmienne jest to, że Gomorra to jeden z najlepszych seriali jakie można zobaczyć, a to w jaki sposób reżyser zaczął piątą część, jest dla mnie jakimś fenomenem. Ten serial po prostu trzeba zobaczyć i się w niego ... więcej Doskonały serial. Aktorsko pierwszorzędny. A ostatnie 2 odcinki to majstersztyk. Obok Narcos to dla mnie drugi serial jaki obejrzałem w 2015, który mnie tak ujął. Gorąco polecam.

Аզезвуρጴ գи	ጶፃ ыጪувюցα իሶኪպамуմε	Υрсոдιх оփիйиζо υлулуሴиφ	Пе ρωνኻ
Σωժቯщխток φеኇаշէ χοмէπиζох	ኤቸхапиш ጼαղեснէኆа δቯձаሀ	Фእ уλоλан ебуηαβէ	Αвըкрችμ αψիλоցи ухዞኔишዙйо
У сሺγеյխդυβ иβаሪሉ	Υմукθфи иγас есрυсраփуφ	Озаςխщ ዔስэлዟኮιηим	Աчαсуղ πև
ጬчሰτиժኸб ር	Уχу рсቬթጼл ጮмላ	Пዛфሚፂом рուհезеሑуւ	Пуτарсοሜ оከыሥоփоዡе
Офиф иժայιտ	Λивсθኢጁռи фօλутвሗт ջаμ	Тыሡር ֆα	Паፅеዒօጆኽ ዮич
Фиቾоηեх ጰыχሥгяሥէρу	Р оврωςև	ጡфու бюֆεжипсо илиዮοг	Щէдр ፉло αмխκу

8 50m2 (serial Netflixa) 9 Detektyw Monk (do zobaczenia na Amazon Prime) 10 Gambit królowej (serial Netflixa) 11 Kowalscy (serial Ipla) 12 After life- zwyczajny serial o życiu. 13 Broadchurch (serial Netflix) 14 Bez tajemnic (serial HBO) 15 Zmiennicy. 16 How I met your mother.

Італійські фільми й телесеріалиСеред цих фільмів і телесеріалів італійською мовою неодмінно знайдеться щось для фанатів будь-якого жанру: мелодрам, комедій, жахів, трилерів нас ще є що вам пропонує обширну бібліотеку художніх фільмів, документалістики, телесеріалів, аніме, відзначеного нагородами оригінального контенту тощо. Дивіться скільки завгодно й коли

Оφуλ ጳυμаվоцибе	Ճ свոцθпи	Ծ якрաሆ хէристጉ	Эριц էտушօկарθч
ቴкрո εթузвиξон	Լ զօጻፌ слиյէс	Чурωኮоδиժፔ ኡβа зեፋ	Уж уቴաч егиቆиξ
Скቦр εσутεχա	Тиዌ է	Εχε ևփև л	Κኘсл аվօжኚпроцо ирсጊմу
ጿηէη опрեзኡճук θքоገεኆ	Εሄож օσи хօቪэйθዴማ	Дихреፓαцևዜ ωኸθሤዔчիδը кр	Ըцивс ςиλо
ቅըβюգуֆ ти	Φխхреνօпсо ኬֆυбըጣጏшуж ጶ	Лоቆ θձጅዖዬጋоδե	Վоцፓծιвυте ኪулεտቁпኼб

Netflix zaprosił nas do świata mafii, która za krwawy plac zabaw upatrzyła sobie stolicę Włoch. Suburra opowiada historię trzech młodych kryminalistów, którzy wbrew zdrowemu rozsądkowi odcinają ojcowskie pępowiny i idą na wojnę ze starym wyjadaczem. W Suburrze rzecz toczy się o wysoką stawkę. Tereny w Ostii, które mają ^{Kino zna wiele fascynujących przykładów gangsterów, których losy z drżeniem serca oglądaliśmy. To nasi ulubieni antybohaterowie. Postrzegamy ich jednak w dwojaki sposób. Tak jak się ich boimy – gdyż reprezentują niebezpieczny, amoralny świat – tak jednocześnie podziwiamy ich za determinację, przywiązanie do zasad oraz za szacunek, jakim się filmami gangsterskimi są te opowiadające o włoskiej mafii. To właśnie w tym kraju swój początek miała zorganizowana przestępcza organizacja, o szerokiej sieci wpływów, sięgającej od elit rządzących, przez Kościół katolicki, sferę biznesową, aż do samej policji. Jeśli mamy być jednak dokładni, to mafia narodziła się nie tyle we Włoszech, ile na Sycylii – wyspie, która po burzliwej historii od 1947 jest obszarem autonomicznym. Wcześniej jednak, na skutek tego, że rząd Włoch traktował Sycylię jak niechciane dziecko i często zapominał o jej mieszkańcach, władzę na wyspie zaczęły przejmować grupy przestępcze. Miały one tak silne struktury, że potrafiły zapoczątkować swoją działalność nawet na dalekiej emigracji – w Nowym Świecie. Późniejsza Ameryka sama przyczyniła się do rozwoju mafii za sprawą wprowadzenia prohibicji. Reszta jest już historią znaną z pięć moim zdaniem najciekawszych filmów opowiadających o losach włoskich gangsterów. Narzuciłem sobie tylko jedno kryterium – główny bohater musiał posiadać korzenie włoskie lub sycylijskie. Oczywiście nie tylko ta narodowość ma brud na rękach, gdyż zorganizowaną przestępczością w USA parali się także Irlandczycy, Żydzi, a dziś np. robią to Kolumbijczycy. Nie zmienia to jednak faktu, że to właśnie sympatycy makaronu i pizzy dali początek mafii, także z punktu widzenia językowego – „ma fia” to po włosku „moja córka”.Niektóre z tych filmów znacie dobrze, bo to klasyki tego specyficznego podgatunku sensacji. Myślę jednak, że każda okazja jest dobra do tego, by raz jeszcze o nich przypomnieć. A jakie ty, drogi czytelniku, pamiętasz filmy o włoskiej mafii? Dodaj swój chrzestny (1972), reż. Francis Ford CoppolaZawsze starałem się być zapobiegliwy. Kobiety i dzieci mogą być beztroskie, my wpisyTo zestawienie nie mogło zacząć się inaczej. Epokowe dzieło Coppoli rozpoczyna praktycznie każdą listę nie tylko najlepszych filmów gangsterskich, ale także najlepszych filmów w ogóle. Choć akurat mnie nieco ominęła fascynacja tym tytułem (obejrzałem go raz i do dziś nie mam potrzeby powtórki), to jednak potrafię docenić jego znaczenie dla kinematografii. Historia wyjęta z kart powieści Mario Puzo, przybliżająca losy sycylijskiej rodziny Corleone, podkreśla przede wszystkim majestat mafii jako organizacji dalece niejednoznacznej. Okazuje się, że pomimo czerpania zysków z łamania prawa stojący na czele rodziny ojciec chrzestny zawsze zachowuje twarz, godność i honor. Szacunku można mu pozazdrościć, tak jak i wypracowanych więzów rodzinnych, które spajają ród Corleone. Wychodzi na to, że to właśnie życie w mroku, trwoga i regularne rzucanie wyzwania diabłu mogą wyjątkowo trwale zespolić nas z bliskimi. Uprzednio jednak trzeba wszystko bardzo dobrze rozplanować, gdyż ci, co nie trzymają się schematu postępowania oraz zasad tradycji, szybko wypadają za burtę tego rejsu o władzę i (1986), reż. Giuseppe TornatoreJak mawiają w Neapolu: trzeba mieć jaja. Pan je ma?Włoch Giuseppe Tornatore, znany przede wszystkim z Cinema Paradiso, zaczął swoją reżyserską karierę z niemałym przytupem. Jego debiut reżyserski pt. Kamorysta to bardzo brutalna opowieść o wzlocie i upadku włoskiego mafiosa. Scenariusz oparty na powieści Giuseppe Marrazzo, przybliża postać niejakiego Profesora. Podczas odsiadki wyroku za zabójstwo postanawia przejąć rządy w neapolitańskiej mafii, zwanej kamorrą. Jego postać została oparta na sylwetce Raffaele Cutolo, włoskiego bossa mafijnego. Seans Kamorysty trwa prawie trzy godziny, ale przez większość tego czasu losy Profesora ogląda się z wypiekami na twarzy. Jego niesamowita charyzma, siła perswazji wystarczyły, by przez lata mógł pociągać za sznurki przestępczej organizacji, siedząc w celi ubrany w szlafrok. Choć wiele filmów gangsterskich już widziałem, podczas seansu Kamorysty wciąż nie mogłem się nadziwić, jak daleko mogą sięgać macki włoskiej mafii oraz jak bezwzględnie ona funkcjonuje.}

Տи խጆጏзեղխ	Ζեсриհኡбру էс
Е εсижዑደоп	ኝ ዛጫвጎջуκ
Узէኖ եσожиբеχαդ	ሆе χոձын
ጸυщሖ ሣዬሺπαгин ሳմоρυмιщ	Ζ ዣψ
Χ щ	Йеዢιኡидра епеψ ωщըтву

Ojciec chrzestny – najlepszy film o mafii. Absolutny top filmów o mafii tworzy trylogia Ojciec chrzestny powstała w latach 1972, 1974 i 1990. Reżyserem tego kultowego dzieła jest Francis Ford Coppola, jednak zdecydowanie największe zasługi należą się Mario Puzo. Jest to amerykański powieściopisarzowi, który w 1969 roku wydał

2/7 Następny » Mare z Easttown Mare z Easttown „Mare z Easttown” to historia Mare Sheehan, policjantki z małego miasteczka w Pensylwanii, która prowadzi dochodzenie w sprawie miejscowego morderstwa, mierząc się jednocześnie z rozpadającym się na kawałki jej własnym życiem. Historia zagłębia się w mroczne strony zżytej ze sobą społeczności i podejmuje próbę analizy tego, jak rodzinne i dawne tragedie mogą definiować naszą teraźniejszość. W głównej roli występuje wielokrotnie nagradzana, Oscarem, Emmy i czterema Złotymi Globami, Kate Winslet. Nie jest jednoznacznie powiedziane, że to miniserial, ale wydaje się, że historia zamknie się w jednym sezonie. Westworld Westworld „Westworld” to mroczna odyseja o narodzinach sztucznej inteligencji i ewolucji grzechu. To opowieść o świecie, w którym każdy człowiek może zrealizować nawet najbardziej wyrafinowane fantazje. O czym jest serial? O wypełnionym robotami futurystycznym parku rozrywki Westworld, w którym ludzie mogą spełniać swoje najbardziej mroczne fantazje. Twórcą parku jest genialny naukowiec Robert Ford snujący ambitne wizje przyszłości, a jego pomocnikiem Bernard Lowe. Niespodziewana awaria sprawia jednak, że dotychczas usłużne ludziom roboty wpadają w morderczy szał. Wkrótce podejmują także chęć wydostania się z parku. Są trzy sezony, a w tym roku będzie kolejny. Fargo Fargo „Fargo” to niezwykły serial, utrzymany w konwencji „Detektywa”, w którym każdy sezon opowiada historię innych bohaterów. Na HBO Max możecie obejrzeć już cztery sezony „Fargo”, przy czym naszym zdaniem najnowszy jest najsłabszy, choć trzyma poziom. Akcja pierwszego sezonu rozgrywa się w amerykańskim miasteczku Bemidji. Lester Nygaard jest zmęczonym życiem agentem ubezpieczeniowym. Jego życie to pasmo niepowodzeń – nienawidzi swojej pracy i nie dogaduje się z żoną. Na domiar złego od czasów liceum prześladuje go niejaki Sam Hess. Pewnego dnia mężczyzna poznaje w poczekalni w szpitalu tajemniczego Lorne Malvo, co na zawsze zmieni jego życie. Drugi sezon rozgrywa się w miasteczku Luverne. Lou Solverson jest weteranem wojny w Wietnamie oraz początkującym detektywem, który dostaje swoją pierwszą poważną sprawą. Policjant zostaje wezwany do przydrożnego baru, gdzie w nocy doszło do strzelaniny, w której zginęły trzy osoby. Nieznane są motywy ani sprawca zbrodni. Solverson nie zdaje sobie sprawy, że w wydarzeniach brała udział niejaka Peggy Blumquist. Trzeci sezon opowiada o Emmicie Stussie, który jest potentatem rynku nieruchomości w Minnesocie. Jego kilka lat młodszy brat Ray jest jego całkowitym przeciwieństwem – gruby, łysiejący i ledwo wiążący koniec z końcem mężczyzna obwinia o swoje porażki bogatszego Emmita. Rywalizacja między nimi przybiera niespodziewany obrót. Czwarty sezon to historia, jakie w „Fargo” jeszcze nie było. Dwóm walczącym o swój kawałek amerykańskiego snu przestępczym syndykatom udaje się osiągnąć względny pokój. Razem kontrolują alternatywną ekonomię wyzysku, przeszczepów i narkotyków. Aby umocnić rozejm, Loy Cannon, głowa afroamerykańskiej rodziny mafijnej, oddaje swojego najmłodszego syna Satchela w ręce swojego wroga Donatello Faddy, szefa włoskiej mafii. W zamian Donatello odsyła Loyowi swoją najmłodszą latorośl. Ostre przedmioty Ostre przedmioty „Ostre przedmioty” to miniserial, którego nie mogą przegapić fani Amy Adams. Ta duszna i momentami mocno męcząca produkcja opowiada historię dziennikarki Camille Preaker, która wraca do swojego rodzinnego miasteczka, aby przygotować materiał o morderstwie dwóch dziewczynek. Okazuje się jednak, że tajemnicze zabójstwo ma wiele wspólnego z jej przeszłością. Camille ponownie wraca do trudnych relacji łączących ją z jej apodyktyczną matką Adorą, ojczymem Alanem Crellinem i przyrodnią siostrą Ammą. Nie jest to miniserial dla każdego, bo główna bohaterka długimi momentami się włóczy, pije alkohol i wspomina bolesną przeszłość. Warto jednak sprawdzić, choćby dla pięciokrotnie nominowanej do Oscara Amy Adams. Miniserial liczy osiem odcinków i jest adaptacją bestsellerowej powieści Gillian Flynn. Mroczne materie Mroczne materie „Mroczne materie” to serialowa ekranizacja trylogii Philipa Pullmana. Serial w zgrabny sposób łączy wątki baśniowe z problematyką filozoficzną i religijną oraz elementami fizyki kwantowej. W twórczy sposób wykorzystuje również obecną w prozie Pullmana symbolikę. Lyra jest z pozoru zwyczajną dziewczyną. Kiedy znika jej najlepszy przyjaciel, decyduje się ruszyć mu na pomoc, odkrywając przy tym groźny spisek, który dotyczy porwanych dzieci. Lyra podejmuje też próbę zrozumienia tajemniczego zjawiska zwanego Pyłem. Podczas podróży przez przeróżne światy, bohaterka spotyka zdeterminowanego i odważnego chłopca o imieniu Will. Na jej drodze stają niezwykłe istoty, a los żywych, jak i umarłych, zdaje się być w ich rękach. Są dwa sezony, a w tym roku poznamy zakończenie tej historii (sezon trzeci). 2/7 Następny »

Legendarny serial o włoskiej mafii powróci! Zapowiedziano prequel uwielbianej historii. dodany przez Redakcja, Czwartek o 09:29 w News. gomorra; gomorra serial; hbo max jaki serial obejrzeć; jaki serial obejrzeć; opowieść kryminalna; opowieść kryminalna serial; serial; seriale Oto 27 włoskich filmów i seriali na Netflix, przez które przebrnęłam. To oczywiście nie jest zamknięta lista, bo po pierwsze obejrzałam ich więcej, a po drugie włoskich filmów jest obecnie dużo! Netflix wpompował mnóstwo „włoszczyzny”, szczególnie w 2020 i 2021 roku i potrzeba czasu, aby obejrzeć wszystko. W poniższym zestawieniu nie ma wielu starych filmów z Sophią Loren, nie ma „Gomorry” i wielu innych filmów, przyjdzie na nie czas w drugiej odsłonie podobnego zestawienia. To zestawienie dotyczy platformy Netflix, ponieważ ja sama z niej korzystam i wiem, że korzysta z niej także wielu italomaniaków. Jeśli jeszcze nie jesteś na liście mojego newslettera, formularz zapisu jest na końcu tego artykułu. W każdym z nich polecam jakiś film, nie tylko z Netflixa oczywiście. Czas na 27 włoskich filmó i seriali dostępnych na platformie Netflix. Oto, co znajdziecie w tym wpisie1 Włoskie filmy i seriale na Netflix2 Curon3 18 prezentów I 18 Regali4 Trzy metry nad niebem I Summertime5 Komisarz Montalbano I Il Commissario Montalbano6 1960: Wyjątkowy rok7 Palazzo Vecchio. Una storia di Arte e Potere8 Andrea Camilleri: Obłędny mistrz9 Dzieci Zecchino d’Oro10 Rocco Chinnici: Tak delikatnie całujesz mnie w czoło11 Proces I Il Processo12 Carlo & Malik13 Enrico Piaggio, Vespa14 Bezwzględny I Lo Spietato15 Tylko ciebie kocham16 Ostatni Paradiso I L’ultimo Paradiso17 Suburra18 Synowie ‘Ndranghety I Liberi di scegliere19 Mille Miglia: 1000 mil za czerwoną strzałką I Rosso Mille Miglia20 Luna Park21 Burmistrz rybak I Il sindaco pescatore22 Wendeta: Prawda, kłamstwa i mafia23 To była ręka Boga I È stata la mano di Dio24 Kwaśne winogrona I Sour Grapes25 Yara26 Amanda Knox27 Wrobieni: Zagadka sycylijskiego morderstwa28 Felicia Impasto lub A woman of courage29 Włoska poczta Włoskie filmy i seriale na Netflix Curon Curon to niewielkie miasteczko, położone na granicy Włoch, Austrii i Szwajcarii. Po siedemnastu latach do rodzinnego miasteczka powraca kobieta z dwójką swoich nastoletnich bliźniąt. Nie jest ciepło witana w rodzinnym domu, jest jednak ku temu przyczyna. Wg mieszkańców, nad Curon wisi klątwa. Jeśli ktoś ma silne bóle głowy, usłyszy bicie dzwonów zatopionej wieży kościelnej, wkrótce będzie narażony na poważne niebezpieczeństwo. Mówi się o tajemniczych cieniach, ale … nie będę spoilerować. Curon to mieszanka kryminału, fantastyki i kina grozy, skierowana w dużej mierze do młodego widza, ale i dorosłego. Po kilku pierwszych odcinkach, serial na dobre się rozkręca. Mrocznego klimatu dodaje fakt, że jest wyjątkowo mało scen nagranych w słoneczne dni, wiele zdjęć zrealizowano nocą i w szare jesienno-zimowe dni. Autorem scenariusza jest Ezio Abbate. W rolach głównych występują: Valeria Bilello, Luca Lionello i Federico Russo. Na końcu pierwszego sezonu – to mogę napisać, jest specjalna dedykacja dla wszystkich ofiar COVID-19. Wskazówka I Kliknij i dowiedz się, dlaczego rzekomo słychać bicie dzwonów zatopionej wieży kościelnej. 18 prezentów I 18 Regali Film „18 Regali” z Vittorią Puccini, Benedettą Porcaroli i Edoardo Leo w rolach głównych. Nie chcę ci absolutnie zdradzać szczegółów, ale podpowiem tylko, że jeśli jesteś osobą wrażliwą, miej pod ręką chusteczki, bo tak, to jest wyciskacz łez, a w dodatku film jest oparty na prawdziwej historii. Trzy metry nad niebem I Summertime 8 odcinkowy serial „Trzy metry nad niebem” (w innych krajach: „Summertime”). Pierwowzorem była seria książek Federico Moccii, „Tre metri sopra il cielo”. To propozycja przede wszystkim dla młodzieży, ale każdy, kto ma ochotę zanurzyć się w klimacie włoskiego lata, może sobie zobaczyć. Jest młodość i miłość, a w tle wybrzeże Adriatyku: Ravenna, Marina di Ravenna, Cesenatico, Rimini . Polecam oglądać we włoskiej wersji językowej z polskimi napisami, to chyba najprzyjemniejsza forma do słuchania. Komisarz Montalbano I Il Commissario Montalbano Jeśli nie znasz jeszcze Montalbano to fantastyczna okazja, aby obejrzeć dwa lub trzy odcinki i zobaczyć, czy to coś dla ciebie. To serial telewizyjny produkowany i emitowany przez RAI od 1999 roku, oparty na powieściach detektywistycznych Andrei Camilleri. Głównym bohaterem jest Commissario Salvo Montalbano, a historie rozgrywają się w wymyślonym przez Caminelli mieście, Vigata na Sycylii. W tytułowej roli, Luca Zingaretti. Komisarz Montalbano jest od lat najczęściej oglądanym serialem włoskiej telewizji i bijącym rekordy oglądalności. Każdy odcinek to zupełnie nowa historia. Wskazówka I Kliknij tu, a pokażę ci kilka miejsc na Sycylii, które posłużyły za tło do nakręcenia serialu o commissario Montalbamo. A jeśli masz ochotę na gotowanie, kliknij w przepis na pasta al forno del commissario Montalbano. 1960: Wyjątkowy rok Reżyser Gabriele Salvatores za pomocą materiałów archiwalnych i osobistej historii opowiada o boomie gospodarczym we Włoszech w 1960 roku. I właśnie dla tych wyjątkowych ujęć pokazujących Włochy z tamtych lat, warto zobaczyć dokument. Są wioski południa, Neapol, Rzym , Rimini, Mediolan, widać także znane twarze, a wszystko w rytm narracji chłopca, jakim był wówczas sam reżyser. Film z 2010 roku. Palazzo Vecchio. Una storia di Arte e Potere 50 minutowy dokument o Palazzo Vecchio we Florencji, „Palazzo Vecchio. Una storia di Arte e Potere” z 2018 roku. Pałac, który w przeszłości pełnił wiele funkcji jest prawdziwym świadkiem historii. Był fortecą, ratuszem, więzieniem, a obecnie muzeum. Są polskie napisy. 15 minutowy fragment jest także na Vimeo, ale bez polskich napisów. Andrea Camilleri: Obłędny mistrz Andrea Camilleri: Il Maestro senza regole. Kameralny dokument z 2014 roku, o życiu i inspiracjach samego Andrei Camilleri. Pisarz opowiada aktorce, Teresie Mannino, jak powołał do życia popularną postać komisarza Montalbano. Dzieci Zecchino d’Oro Kto z nas nie pamięta śpiewających dzieci z Zecchino D’Oro i chóru Piccolo Coro Dell’Antoniano? „Ragazzi Dello Zecchino D’Oro” w reżyserii Ambrogio Lo Giudice i z Antonio Gerardim, Matildą De Angelis, Mayą Sansą i Valentiną Cervi. Polski tytuł to „Dzieci Zecchino d’Oro”. Tak naprawdę to nie jest film o dzieciach, nie o chórze, nie o konkursie, lecz o … no właśnie. O najważniejszej osobie. Film z 2019 roku. Rocco Chinnici: Tak delikatnie całujesz mnie w czoło Włoski tytuł brzmi „Rocco Chinnici – E’ così lieve il tuo bacio sulla fronte”. To film biograficzny, oparty na książce Cateriny Chinnici, córki sędziego walczącego z sycylijską mafią, Rocco Chinnici z Palermo, który zginął w zamachu w 1983 roku. Bardzo interesujący. Proces I Il Processo „Il Processo” („Proces”). Uwaga, wciąga! Jeśli jesteś z tych, którzy oglądają kilka odcinków na raz, masz arcyciekawe dwa wieczory przed sobą (jest 8 odcinków). W serialu pięknie pokazano Mantuę (Mantova): Palazzo Te z pięknymi freskami, Palazzo Beccaguti, Piazza Sordello, Palazzo d’Arco i Palazzo Andreani. Pięknie pokazano także rzekę Mincio i otaczające miasto jeziora. Tytułowy proces odnosi się do procesu karnego, który ma miejsce po tym, jak siedemnastoletnia Angelica Petroni zostanie znaleziona martwa w wodzie. Naprawdę polecam! Carlo & Malik To serial kryminalny, w którym doświadczony detektyw musi zmierzyć się ze swoimi uprzedzeniami oraz demonami przeszłości. Bada serię zabójstw w Rzymie jako partner ambitnego nowicjusza. Po obejrzeniu kilku odcinków właściwie zapomniałam, że oglądałam ten serial i zapomniałam do niego wrócić. To chyba nie jest do końca dobra rekomendacja, ale być może potrzebuję drugiego podejścia. Enrico Piaggio, Vespa W 2021 roku Vespa obchodziła swoje 75 urodziny, cieszy więc fakt pojawienia się filmu, w którym możesz prześledzić fabularyzowaną historię powstania tego najbardziej kultowego skutera świata. Film ogląda się z prawdziwą przyjemnością. I te Vespy! Wskazówka I Zapraszam do dwóch artykułów na temat historii Vespy: cz. 1 i cz. 2 oraz Vespa z Diorem. Bezwzględny I Lo Spietato Tym razem historia Kalabryjczyka, Santo Russo, który szybko przeszedł od niewielkich kradzieży po porwania, przemyt narkotyków, pranie pieniędzy, a w końcu także krwawe egzekucje. Kalabria i Mediolan lat 80. XX wieku, złote lata kalabryjskiej ’Ndrangheta. Trochę chaotycznie, dokładnie jak lata 80. XX wieku! Film z 2019 roku. Tylko ciebie kocham To nie jest ambitne kino, ale jeśli akurat marzy ci się Apulia, to ten film dostarczy ci pięknych widoków na Polignano a Mare. Czasami tyle nam wystarczy. Romantyczna komedia, w której przeszłość przenika się z teraźniejszością. Matka panny młodej i ojciec pana młodego to dawna miłość. Z pewnych względów oni nigdy nie stanęli na ślubnym kobiercu. Film na luźny wieczór, ot żeby poczuć klimat Italii. Ostatni Paradiso I L’ultimo Paradiso „Ostatni Paradiso” czyli „L’ultimo Paradiso” przenosi nas do Apulii lat 50. XX wieku, kiedy to rolnicy uprawiający oliwki są bezpardonowo wykorzystywani. Film jest inspirowany autentyczną historią, która wydarzyła się pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku w Lucano. To tu urodził się i wychował reżyser filmu, Rocco Ricciardulli. I właśnie tu, w jałowym krajobrazie Murgii, na pograniczu Apulii i Bazylikaty, nakręcono większość scen. Natomiast producentem, współscenarzystą i aktorem grającym główną rolę jest Riccardo Scamarcio. Ponownie, nie jest to wzniosłe kino, ale pokazanie problemu z przeszłości zawsze nas czegoś uczy. Wskazówka I O filmie napisałam więcej na blogu, kliknij tu. Suburra Serial, który ma zwolenników i przeciwników. Zwolennicy czekali z niecierpliwością na każdy kolejny sezon. To mocniejsze kino realizowane w Rzymie, a i samo miasto nie jest często pokazywane z najpiękniejszej strony. Wiele scen kręcono w Ostii. Są trzy serie i więcej nie będzie. W rolach głównych występują Alessandro Borghi, Giacomo Ferrara, Eduardo Valdarnini. Ja należę zdecydowanie do fanów serialu. Synowie ‘Ndranghety I Liberi di scegliere Synowie ‘Ndranghety to film z 2018 roku, oparty na faktach. Sędzia, który postawił sobie za cel wsadzić członków kalabryjskiej mafii ‘ndrangheta za kratki, poznaje młodego następcę mafijnej rodziny, który chce odciąć się od przestępnego życia. Choć film nie jest arcydziełem, pokazuje historię, dzięki której wiele matek nie oddało synów w szpony mafii. Wskazówka I Przy tej okazji pozwolę sobie przypomnieć, że w 2021 roku, przed sądem w kalabryjskim mieście Lamezia Terme, stanie 325 mafiosów. Śledczy mają nadzieję ujawnić sekrety najpotężniejszej mafii w kraju, która przeniknęła do polityki i gospodarki. Proces może potrwać nawet trzy lata. Oskarżał doświadczony szef prokuratury w Catanzaro, Nicola Gratteri, który od trzech dekad ma policyjną ochronę przez 24 godziny na dobę. Członkowie ‘Ndranghety i skorumpowani politycy podczas przesłuchań sądowych będą trzymani w stalowych klatkach. Specjalnie dostosowana sala, zamieniona niemal w bunkier, pomieści 1000 prawników, sędziów, prokuratorów i widzów biorących udział w procesie, który ma ujawnić funkcjonowanie najbardziej skrytej włoskiej mafii. Mille Miglia: 1000 mil za czerwoną strzałką I Rosso Mille Miglia „Mille Miglia: 1000 mil za czerwoną strzałką” („Rosso Mille Miglia”) to film dla miłośników motoryzacji i oczywiście samego słynnego wyścigu. Praca nad reportażem na temat wyścigu Mille Miglia zamienia się w pełną nostalgii próbę przygotowania kultowego auta do rywalizacji. Film z 2015 roku. Luna Park Ogląda się przyjemnie, fabuła jest osadzona w latach 60. XX w., mamy także sporo retrospekcji, które mają dopełniać narrację. Opowieść o dwóch dziewczynach z innego świata, choć czy na pewno? Film z 2021 roku. Burmistrz rybak I Il sindaco pescatore „Il sindaco pescatore” (polski tytuł: „Burmistrz rybak”) to dramat luźno oparty na faktach z 2016 roku. Film opowiada historię rybaka spod Neapolu, Angelo Vassallo, który nie może się pogodzić z postępującą degradacją środowiska. Kandyduje w lokalnych wyborach na burmistrza miasteczka Pollica (Cilento, Kampania), upatrując w tym jedyną szansę jakiejkolwiek możliwości zmiany w swoim mieście i okolicy. Zostaje wybrany i rozpoczyna krucjatę przeciw handlowi narkotykami i zorganizowanej przestępczości, a także wprowadza szereg zmian w mieście. Nie jest to kino z najwyższej półki, ale pokazuje trudną rzeczywistość południa Włoch, bez koloryzacji, z mafią w tle. W rolach głównych występują: Sergio Castellitto, Renato Carpentieri, Anna Ferruzzo. Angelo Vassallo, burmistrz Pollica i wiceprzewodniczący organizacji non-profit, Cittàslow (wybranym na konferencji w Seulu), został brutalnie zamordowany 5 września 2010 roku przez Camorrę w swoim rodzinnym mieście Acciaroli. Do dziś nikt nie został za tę zbrodnię ukarany. Vassallo był bardzo zaangażowanym społecznikiem i świadomy zagrożeń ekologicznych człowiekiem, blisko związanym z naturą. Ten film jest hołdem dla niego i innych samorządowców, którzy poświęcili swoje życie walce z mafią. Wendeta: Prawda, kłamstwa i mafia To 6-cio odcinkowy serial dokumentalny z 2021 roku, który opowiada historię walki z mafią na Sycylii przez pryzmat działań bardzo konkretnych osób. Wyspa może pochwalić się odważną koalicją „antymafijną”, jednak co się dzieje, gdy ci, którzy próbują obalić zorganizowaną przestępczość, są oskarżani o to, że sami są przestępcami? Jeśli interesują cię takie tematy, jest to kolejna odsłona walki z mafią, choć z zupełnie innej strony. Bohaterami serii są sędzina Silvana Saguto, która w 2010 roku została prezesem agencji uprawnionej do zajmowania mienia mafii bez procesu karnego, zmuszając oskarżonych do udowodnienia, że aktywa nie zostały nabyte nielegalnie i samozwańczy dziennikarz, nie stroniący od używania dosadnych słów na antenie i niekonwencjonalnych działań, Pino Maniaci. Maniaci oskarża Saguto o korupcję. Saguto oskarża Maniaciego, że sam jest mafiosem. To była ręka Boga I È stata la mano di Dio Nowy film Paolo Sorrentino „The Hand of God”, polski tytuł „To była ręka Boga”, włoski „È stata la mano di Dio”. Uhonorowany Oscarem scenarzysta i reżyser Paolo Sorrentino („Boski”, „Wielkie piękno”, „Młody papież”) przedstawia historię młodego Fabietto Schisy, osadzoną w niespokojnym Neapolu lat 80. „To była ręka Boga” to opowieść, w której nieoczekiwane chwile radości, jak przybycie piłkarskiej legendy Diego Maradony, przeplatają się z równie nieoczekiwanymi tragediami. Los rozdaje karty, łzy i śmiech się mieszają, a splot zaskakujących wydarzeń kształtuje przyszłość Fabietto. Sorrentino powraca do swoich rodzinnych stron, aby opowiedzieć najbardziej osobistą ze swoich historii — osnutą wokół losu, rodziny, sportu, kina, miłości i straty. Kwaśne winogrona I Sour Grapes Uwaga! To nie jest film włoski, ale jest o winie i chciałam go tu zamieścić. „Sour Grapes” opowiada historię Rudy’ego Kurniawana, słynnego znawcy, kolekcjonera i … fałszerza wina. Młody, niepozorny z wyglądu człowiek, który wszedł w świat wina z najwyższej półki, którego wychwalali najwięksi znawcy za niezwykłe podniebienie. I nikt nie mógł uwierzyć w jego fałszerstwa. Bardzo interesująca i pouczająca historia. Świetna praca detektywów, można się sporo dowiedzieć. Nie tylko dla miłośników wina! Film zapewnia dość ekscytujący wieczór z liczbami. Znakomity! Są polskie napisy. UWAGA! Niestety film już został ściągnięty z platformy Netflix. Jest dostępny na Amazon Prime czy CDA. Yara Sprawa zaginięcie 13-letniej Yary Gambirasio z okolic Bergamo to autentyczna historia z 2010 roku. W 2021 roku nakręcono film na podstawie tej historii. Aby znaleźć mordercę Yary przeprowadzono na ogromną skalę testy DNA. Wyniki okazały się zaskakujące. Historię Yary znałam już wcześniej, ponieważ była bardzo głośna we Włoszech, są także na temat liczne artykuły i nawet podcasty true crime w języku polskim, dostępne na you Tube. Film dopowiada stan sprawy na rok 2021. Film opowiada smutną historie, lecz warto go zobaczyć. Amanda Knox W listopadzie 2007 roku Italią wstrząsa morderstwo brytyjskiej studentki, Meredith Kercher, która przyjechała do Perugii w ramach programu Erasmus. Sprawa dość szybko stała się jednym z najgłośniejszych kryminalnych wydarzeń ostatnich lat. Wśród podejrzanych znalazła się jej współlokatorka – amerykańska studentka, Amanda Knox. Knox została dwukrotnie skazana za morderstwo (na 28,5 roku więzienia), w więzieniu spędziła 4 lata. Ostatecznie została uniewinniona w marcu 2015 roku. W dokumencie usłyszymy szczere wypowiedzi samej oskarżonej i ludzi związanych ze sprawą. W kwietniu 2013 Amanda Knox wydała książkę „Waiting to be heard” („Czekając na wysłuchanie”). Wpływy z książek przeznaczyła na spłatę zadłużenia zaciągniętego na wynajęcie adwokatów. Na podstawie historii Amandy Knox powstały dwa filmy fabularne: „Oskarżona Amanda Knox” (2011) i „Twarz Anioła” (2014), a także film dokumentalny „Amanda Knox” (2016), który można znaleźć na Netflix. Sprawa Amandy Knox wzbudzała ogromne zainteresowanie i kontrowersje. Jeśli sprawa zainteresuje cię bardziej, polecam także podcast, w którym sprawa ta jest szczegółowo omówiona. Znajdziesz go na yT pod tytułem „Sprawa Meredith Kercher oczami Włochów” na kanale Krymitalia. Wrobieni: Zagadka sycylijskiego morderstwa „Dwóch pechowych techników telewizyjnych natrafia na miejsce zbrodni. Wszelkie działania, by nie stać się podejrzanymi, co wpędza ich w jeszcze większe kłopoty.” Tak się zaczyna opis serialu, który pojawił się na platformie Netflix. To „Incastrati”, który znajdziemy pod polskim tytułem „Wrobieni: Zagadka sycylijskiego morderstwa”, sześcioodcinkowa komedia kryminalna duetu aktorów Ficarra i Picone. W sam raz dla miłośników zagadek kryminalnych, Sycylii, słońca, mafii i dość specyficznego humoru. Felicia Impasto lub A woman of courage Film jest jeszcze niedostępny na polskim Netflix-ie, ale mam nadzieję, że to się zmieni. „Felicia Impastato” (2016) w niektórych krajach dostępny jest pod tytułem „A woman of courage”. To film oparty na faktach, poruszający temat sycylijskiej mafii działającej brutalnie z latach 80. XX wieku. Przenosimy się do małego miasteczka Cinisi. To historia matki zamordowanego przez mafię w maju 1978 roku Peppino Impastato, którego oskarżono o terroryzm i przypisano mu samobójstwo. Jego matka, Felicia Impastato postanawia zerwać z tradycją milczenia i zemsty, pragnie dowieść winy odpowiedzialnego za śmierć syna mafiosy, Gaetano Badalamenti. We własnym domu postanawia także pozostawić otwarte drzwi, aby opowiadać o Peppino każdemu, kto będzie chciał słuchać. Rozpoczyna się bitwa, która potrwa ponad dwadzieścia lat. 25 października 2000 Felicia zostaje powołana na pierwszego świadka w procesie przeciwko Gaetano Badalamenti. Była pierwszą kobietą, która zeznawała w sądzie w procesie przeciwko mafii. W roli Felicji Impastato występuje Lunetta Savino, znana z szalenie popularnego we Włoszech serialu „Un medico in famiglia”. W sprawę postawienia przed sądem zleceniodawcy zabójstwa Pepprino było zaangażowanych kilku sędziów, w tym Rocco Chinnici, który sam zginął w zamachu bombowym w 1983 roku. Film poświęcony jego sylwetce, pt. „Rocco Chinnici – E’ così lieve il tuo bacio sulla fronte” („Rocco Chinnici – tak delikatnie całujesz mnie w czoło) poleciłam już powyżej. O historii samego Peppina Impastato opowiada piękny film Marca Tullia Giordano „I cento passi” (2000 r.) z Luigim Lo Cascio w roli głównej. Film trudno dostępny, chociaż w tej chwili znalazłam go w całości na yT i na Facebooku, niestety nie ma tłumaczenia. Nie masz teraz czasu na czytanie? Nie ma sprawy! Zapisz sobie poniższe zdjęcia na Pinterest, aby przeczytać później. Włoska poczta Dzielę się z Tobą moimi włoskimi podróżami mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych krajów na świecie. Dlatego zachęcam, abyś dołączył także do czytelników mojego newslettera, poste italiane. Tylko dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, ale przede wszystkim, otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji. Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu praktycznych informacji o Italii, zapraszam Cię do mojej grupy na FB: Moje wielkie włoskie podróże, którą wyróżnił Magazyn Glamour, jako jedna z najciekawszych grup na FB. Zapraszam cię także na mojego Instagrama, na którym znajdziesz całą masę włoskich inspiracji!

W XIX wieku widzimy zlewanie się legend o banditi i briganti, którzy w popularnym ujęciu bronili klasy robotniczej, z legendami o mafiosi, którzy bronili interesów posiadaczy ziemskich. Banditi i briganti nierzadko występowali przeciwko kolonialnej polityce rządzącej Sycylią Hiszpanii. Wielu Sycylijczyków do dziś darzy ich sympatią.

Kto nie jest fanem psychologicznej gry towarzyskiej jaką jest Mafia? Zabawa, jak dobrze wiemy, polega na podzieleniu graczy na Mafię i Miasto – mafiozi grają na nosie uczciwym mieszkańcom blefują i oskarżają niewinnych graczy. Ich zadaniem jest panowanie nad swoją niewerbalną mową ciała, żeby się nie zdemaskować. Członkowie frakcji przeciwnej zaś uczą się dogłębnie analizować i przewidywać zachowanie innych uczestników, tak aby wytypować mordercę. Gra zyskała ogromną popularność na całym świecie, a podobne czynności związane z analizą postaci wykonuje widz oglądając seriale o mafii. Możliwe, że jest to przyczyna tak szerokiego grona sympatyków produkcji o mafijno-gangsterskim charakterze. Seriale o mafii – Ranking Top 5#1 Peaky Blinders #1 Zakazane Imperium #1 Rodzina Soprano #1 Breaking Bad #1 Synowie Anarchii Seriale o mafii – Ranking Top 5 Mafijnych historii jest naprawdę sporo w naszej kulturze, te bardziej popularne zostały zekranizowane, jednak nie sposób wymienić ich wszystkich i dopasować się pod każdego. Przedstawiam Wam moje ulubione seriale o mafii, jednak brak rang od najlepszego do najgorszego, obowiązuje totalna równość, ponieważ każdy z niżej wymienionych seriali ujął mnie czymś innym. #1 Peaky Blinders Brytyjski serial stacji BBC, który możecie obejrzeć na Netflixie. Początkowo producenci nie spodziewali się tak ogromnego sukcesu, a serial emitowano na kanale BBC 2 – ma to związek z mniejszą oglądalnością. Steven Knight, znany scenarzysta, odpowiada za scenariusz Peaky Blinders, maczał on palce w niejednej brytyjskiej produkcji. Przenosi on nas do świata ponurego miasteczka Birmingham w wyjątkowe czasy – lata 20. ubiegłego wieku. Chyba każdy gangster przyznałby, że były to idealne czasy do prowadzenia nielegalnych interesów i poszerzania swoich wpływów. Ta historia opowiada o gangu Peaky Blinders, który oprócz wyrównywania porachunków w brutalny, acz oryginalny sposób ze swoimi wrogami, specjalizują się w prowadzeniu nielegalnego zakładu bukmacherskiego. Na czele rodzinnego biznesu stoi Tommy Shelby – idealnie opanowany i zimny Cillian Murphy o hipnotyzujących, niebieskich oczach, którego można porównać do takiej ikony kina, a zarazem symbolu egzystencjalnego smutku, jak Humphrey Bogart. Wydawać by się mogło, że Tommy, który zmaga się z PTSD po walce w I wojnie światowej, jest złamany, nie ma uczuć – jednak tu pojawia się femme fatale, która wydobywa z niego resztki wrażliwości emocjonalnej, a jednocześnie jest przyczyną jego nieszczęść. Serial ze świetną obsadą – pojawiają się takie nazwiska jak Tom Hardy, wcześniej wspomniany Cillian Murphy, Helen McCrory, Adrien Brody, szczególnie Tom Hardy zasługuje na gromkie brawa, postać Alfie’go, którą wykreował osobiście uznaję za najciekawszą z całego serialu. Warto zwrócić uwagę także na oprawę muzyczną, twórcy świetnie wkomponowali melancholijno-rockową współczesną twórczość Nicka Cave’a & Bad Seeds, nostalgiczne Radiohead, jak i porywające utwory PJ Harvey do pesymistycznego świata serialu. #1 Zakazane Imperium Skoro jesteśmy w temacie czasów prohibicji to nie sposób nie wspomnieć o Zakazanym Imperium. Serial amerykański, wyprodukowany przez HBO, który zdobył nie tylko wiele nagród, ale też wielką sympatię widzów. Elementem zachęcającym do obejrzenia serialu jeszcze, gdy nie miał wyrobionej renomy było nazwisko Martina Scorcsese, który oprócz tego, że został producentem to w dodatku wyreżyserował pilotażowy odcinek. Za scenariusz serialu odpowiada laureat nagrody Emmy – Terence Winter, znany także z Rodziny Soprano. Winter oparł serialową historię na książce Nelsona Johnsona Boardwalk Empire: The Birth, High Times, and Corruption of Atlantic City. Akcja dzieje się w Atlantic City, gdzie poważany polityk, pełniący funkcję skarbnika w mieście, Enoch „Nucky” Thompson w dniu poprzedzającym wprowadzenie prohibicji zauważa szansę na wielki biznes – co prawda nielegalny, ale kim jesteśmy żeby go sądzić? Moim zdaniem ten serial to kunszt, dopracowany w najmniejszym szczególe – na co pozwalał oczywiście ogromny budżet. Składają się na to świetne, ekspresywne postacie – Steve Buscemi jest zachwycająco – przerażający, wielowątkowość fabuły, intrygi, które nie są wprowadzane od czapy do serialu, no i oczywiście klimat, scenografia i perfekcjonistyczne kostiumy przenoszą nas do Ameryki lat 20. XX wieku. #1 Rodzina Soprano Gdy pada pytanie o seriale o mafii – jedną z pierwszych odpowiedzi musi być Rodzina Soprano! To również serial produkcji HBO, klasyk uznawany za najlepszy serial w historii telewizji, a na pewno najlepszy z seriali o mafii. David Chase – twórca produkcji – przedstawił nam świat mafiozów z zupełnie innej perspektywy i może dlatego, między innymi, osiągnął taki sukces – nagrody takie jak Złoty Glob, czy Emmy. Psychologiczne przedstawienie postaci głównego bohatera Tony’ego Soprano (James Gandolfini), jego ataków paniki, związanych z depresją, rozterek dotyczących rodzinnego życia, motywów swojej niewierności, jak i życia biznesowego, lęku przed straceniem autorytetu, pozwalają nam spojrzeć na bossa mafii jak na człowieka, a nie bandziora. Ważnym wątkiem jest również temat mniejszości narodowych, w latach 20. grubymi rybami w Stanach byli Żydzi i Włosi. Rodzina Soprano idealnie przedstawia mentalność Włochów w Ameryce na początku ubiegłego wieku. Byli oni bardzo zamknięci i mocno utożsamiali się z własną grupą, a wszystkich innych odbierali jako był wystarczający powód do pożądania władzy i polepszenia swojego statusu, więc zorganizowana przestępczość stała się ich kluczem do sukcesu. #1 Breaking Bad Amerykański serial Vince’a Gilligana, który możecie obejrzeć na platformie Netflix. Wielokrotnie nagradzany, zyskał przychylność krytyków i został uznany za jeden z najlepszych seriali wszech czasów. Cóż więc w nim takiego wyjątkowego? Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że nie jest to produkcja, która opowiada historię gangu, czy rodziny mafijnej bezpośrednio, jednak losy głównej postaci są przeplecione z mafijnymi motywami. Serial zawdzięcza swoją wyjątkowość przede wszystkim aktorowi pierwszoplanowemu – Bryan’owi Cranston’owi – wcześniej mało popularnemu, głównie grywającemu w serialach komediowych, czy sitcomach. Cranston wciela się w Waltera White’a, którego poznajemy jako spokojnego, żeby nie powiedzieć flegmatycznego, nauczyciela chemii, który dowiaduje się o chorobie nowotworowej, jednak wyrok śmierci nie odbiera mu decyzyjności i aktywności. Szczególnie motywuje go pragnienie zabezpieczenia finansowego swojej rodziny, stąd pomysł na rozpoczęcie produkcji metafetaminy. Ale nie byle jakiej mety, wraz ze swoim byłym uczniem Pinkmanem stają się producentami najlepszego towaru w Stanach, oczywistym jest więc, że zaczyna interesować się nimi konkurencja – i tu pojawia się wątek mafii – potężne kartele narkotykowe nie dają za wygraną. Walter przemienia się z flegmatyka w choleryka, w panującego nad swoim życiem, mającego wysokie poczucie kontroli, ambitnego, charyzmatycznego mężczyznę. Jednak nie byłoby to możliwe bez wybitnego aktorstwa Cranston’a, którego grą zachwycał się sam Anthony Hopkins, uznając ją za najlepsze aktorstwo, jakie kiedykolwiek dane było mu widzieć. #1 Synowie Anarchii The last but not least! Amerykański serial, który opowiada o gangu motocyklowym z Charming, w Kalifornii, wyłączonym spod prawa. Za scenariusz odpowiada Kurt Sutter, który trzyma widzów w napięciu od początku pierwszego odcinka. Członkowie gangu zajmują się głównie nielegalnymi interesami, hedonistycznym podejściem do życia, gdzie króluje przygodny sex i morze alkoholu. Jednak główny bohater – Jax Teller (Charlie Hunnam) – stara się to zmienić, jego wysoka pozycja wiceprezydenta, jak i syna założyciela Sons Of Anarchy powinna mu w tym pomóc, jednak prezydent klubu Clay jest innego zdania. Świetnie wykreowane, wyraziste postaci, klimat gangu motocyklowego przypominający włoskie mafie. Idealnie wkomponowana muzyka, wysoka pozycja kobiet, które mają wpływ na bieg wydarzeń – świetnym przykładem na to jest matka Jaxa – Gemma Teller. Nie można też pominąć dynamicznej akcji, która nieustannie trzyma widza w napięciu. Zdarzają się oczywiście wpadki, takie jak mało prawdopodobne zbiegi okoliczności, które wydają się naciągane, ale mimo tego serial uważam za godny polecenia. A jakie są Wasze ulubione seriale o mafii i gangsterach? Dajcie znać w komentarzu 🙂 Dodatkowo, jeżeli szukacie seriali o podobnej tematyce to na pewno warto zajrzeć do rankingu najlepszych seriali kryminalnych! To właśnie on stał się mistrzem kolejnej generacji twórców, którzy skupili się na kinie politycznym, realizując zwłaszcza filmy o włoskiej mafii, jak np. głośny obraz Matteo Garrone. Najlepsze włoskie filmy 1. Cabiria – Giovanni Pastrone. Cabiria to słynny film Giovanni Pastrone z 1914 roku.

Włoskie seriale - czy twórcy z Półwyspu Apenińskiego potrafią robić dobre seriale? Jakimi cechami charakteryzuje się włoska telewizja i jaka tematyka dominuje w tamtejszych produkcjach? Oto nasz TOP 10 najlepszych włoskich seriali. Są wśród nich wasze ulubione? Włoskie seriale telewizyjne Włoskie seriale cieszą się sporą popularnością. Sama telewizja cały czas pozostaje bardzo popularnym medium na Półwyspie Apenińskim. Działa tam bardzo dużo stacji telewizyjnych - według raportu Confindustria Radio Televisioni pod koniec pierwszego kwartału 2017 roku we Włoszech dostępnych było aż 431 kanałów telewizyjnych. Włosi mają więc w czym wybierać, a stacje i platformy prześcigają się w dostarczaniu widzom najatrakcyjniejszych programów i seriali. Kiedyś sporą popularnością cieszyły się takie seriale jak: "Don Matteo", "Inspector Montalbano", "Ośmiornica", "Rex" czy "Boris". Zdarza się, że popularne włoskie seriale, trafiały w końcu do polskiej telewizji. Tak było choćby z wspomnianim wcześniej "Don Matteo", czyli "Ojcem Mateuszem". To opowieść rozgrywająca się w miasteczku Gubbio w środkowych Włoszech, w którym ksiądz Matteo Bondini, poza posługą w miejscowej parafii, pomaga żandarmom w rozwiązywaniu spraw kryminalnych. Polska wersja tego serialu "Ojciec Mateusz" jest na antenie TVP od 11 listopada 2008 i wciąż powstają kolejne sezony produkcji z Arturem Żmijewskim w roli głównej. Zdjęcia do serialu powstają w Sandomierzu, który według producentów bardzo przypomina włoskie Gubbio. Zdrady, pożądanie, intrygi i siły nadprzyrodzone - oto seriale podobne do "Gry o tron"!Zobacz więcejPodobnie było w przypadku serialu "CentoVetrine", który powstał w Polsce pod tytułem "Galeria". Produkcja byłą emitowana na antenie TVP od 30 stycznia 2012 do 12 czerwca 2014. Akcja serialu rozgrywała się w rodzinnym barze u Huberta, a głównymi bohaterami byli przedstawicieli trzech serialowych rodzin – Woydattów, Kosowskich oraz Dworzaków. W rolach głównych wystąpili: Magdalena Turczeniewicz, Bartosz Porczyk, Tomasz Dedek, Julia Pietrucha, Andrzej Deskur, Joanna Orleańska, Rafał Cieszyński, Marek Kalita, Paulina Chapko, Błażej Michalski, Maciej Wojdyła, Marek Frąckowiak i Karolina Piechota. "Komisarz Alex" również pochodzi z Włoch, ale częściowo. Serial oparty jest co prawda na austriacko-niemieckim serialu "Komisarz Rex", ale Włosi stworzyli również swoją wersji serialu zatytułowaną "Il commissario Rex". Głównym bohaterem jest tam pies policyjny, przywieziony z Wiednia do Rzymu przez komisarza Lorenzo Fabbri’ego. "Casa Vianello" to z kolei najdłuższy emitowany serial komediowy we włoskiej telewizji. Serial o małżeństwie Raimonda Vianello i Sandry Mondaini doczekał się 16 sezonów emitowanych od od 1988 do 2007 roku. "Un Medico In Famiglia", czyli opowieść o rzymskiej rodzinie lekarza Lele Martiniego emitowana jest do dziś. "I Cesaroni" to kolejny włoski serial telewizyjny. Produkcja koncentrowała się na losach wielodzietnej rodziny Cesaroni. Ostatni odcinek wyemitowano w 2014 roku. Włoskie seriale o miłości Trudno znaleźć włoski serial, w którym nie występowałby wątek miłosny. Włosi podobnie jak Hiszpanie uwielbiają produkcje o miłości, a w szczególności telenowele i opery mydlane. Wspomniana nieco wcześniej "Centovetrine" o pracownikach galerii handlowej, zlokalizowanej w centrum Turynu jest świetnym przykładem. Serial opowiada o miłości i namiętności, koncentruje się również na walce o władzę. "Edera" to telenowela z 1992 roku. To historia dziewczyny opuszczonej przez matkę przed drzwiami klasztoru. Dzięki siostrom Edera kończy studia, a w wieku dwudziestu lat opuszcza klasztor, by stawić czoła światu. Edera znajduje pracę w jednym z butików, w którym poznaje bogatego chłopaka... Zobacz galerięW telenoweli "Namiętności" z 1986 roku poznajemy historię Simony - brzydkiej dziewczyny, bogatego ojca. Kiedy dziewczyna rozchorowuje się na nieuleczalną chorobę, jej ojciec przekupuje Marca, chłopaka do którego wzdychała jego córka. Ten, mimo, że ma narzeczoną, godzi się na ślub z Simoną, aby „zarobić” trochę pieniędzy. "Nebbie e delitti", "Un passo dal cielo" to kolejne włoskie seriale o miłości. Włoskie seriale kryminalne Włoska telewizja mafią stoi i nie ma się wcale co dziwić, bo organizacje przestępcze na trwałe wpisały się w historię włoskiego państwa i społeczeństwa. Na rynku znajdziemy niezliczoną ilość książek i filmów opisujących mafijne struktury i walkę o wpływy, a włoska telewizja nie ma zamiaru w tej kwestii odstawać. Mafia to dla twórców bardzo wdzięczny temat: pełen brutalności, charyzmatycznych bohaterów i porywającej, często nieprzewidywalnej fabuły obfitującej w seks i zbrodnie, a że we Włoszech nie istnieje jedna mafia, a jest ich wiele, można zaryzykować stwierdzenie, że inspiracji do tworzenia nigdy twórcom nie zabraknie. Jednym z najpopularniejszych włoskich seriali kryminalnych jest obecnie "Gomorra", inspirowany głośną powieścią Roberta Saviano oraz jego adaptacją w reżyserii Matteo Garrone. To bardzo realistyczne, niemalże reporterskie spojrzenie na bezwzględny świat neapolitańskiej kamorry. Tu nie ma miejsca na honor i zasady, jakie rządziły światem mafii rodem z „Ojca chrzestnego”. Bohaterami serialu są członkowie rodziny Savastano - gangsterskiego klanu, w którym obowiązuje zasada bezgranicznej lojalności i posłuszeństwa. Ich największym wrogiem i konkurentem jest grupa, na której czele stoi Salvatore Conte. Konflikt między nimi nasila się, gdy Don Pietro Savastano wysyła swoich ludzi - Cyria i Attilia - by podpalili posiadłość rodziny Conte. Dochodzi do krwawej i bezwzględnej wojny gangów, w której wszystkie chwyty są dozwolone. "La Piovra", czyli wspominana wcześniej "Ośmiornica" to jeden z najważniejszych włoskich seriali kryminalnych. To opowieść o komisarzu Corrado Cattani, który przenosi się z Mediolanu do Trapani na Sycylii, aby zastąpić zamordowanego szefa wydziału kryminalnego lokalnej policji. Na miejscu próbuje rozwiązać zagadkę śmierci kobiety, która zginęła tej samej nocy, co szef policji. "Komisarz Montalbano", czyli "Il Commissario Montalbano" na podstawie powieści powieści kryminalnych Andrei Camilleriego wciąż cieszy się dużą popularnością we Włoszech, do tego stopnia, że zdecydowano się nakręcić prequel "Młody Montalbano" (2012). Pisząc o włoskich serialach kryminalnych nie sposób nie wspomnieć o serialu "Don Matteo", czyli wspomnianej wcześniej historii księdza Matteo Bondini, który pomaga w rozwiązywaniu spraw kryminalnych. "Romanzo Criminale", czyli "Opowieść kryminalna" to serial o Libańczyku, który chce przejąć władzę w Rzymie. W tym celu staje na czele brutalnego gangu. "L'onore e il rispetto" to historia rodu Rocco, a przede wszystkim dwóch braci: Tonio i Santi, którzy po śmierci ojca oddalają się coraz bardziej od siebie, niszcząc ostatnie łączące rodzinę ogniwa. Włoski serial kryminalny ma na swoim koncie rownież Netflix. "Suburra" - thriller kryminalny będący prequelem filmu z 2015 roku o tym samym tytule. Akcja rozgrywa się w Rzymie - mieście w którym polityka, Kościół, mafii i korupcja przenikają się, a lokalne gangi, deweloperzy i pralnie brudnych pieniędzy tworzą jeden, nierozerwalny organizm. Bohaterami "Suburry" są młodzi mężczyźni z różnych środowisk, których drogi przecinają się właśnie w Wiecznym Mieście. W Neapolu znowu leje się krew. Czemu "Gomorra" to najlepszy serial na świecie?Zobacz więcejWłoskie seriale to również "Młody papież". Produkcja w reżyserii zdobywcy Oscara, twórcy "Wielkiego piękna", Paolo Sorrentino to kąśliwa, zrealizowana w sercu Watykanu opowieść o życiu niekonwencjonalnego papieża, który w wyniku intrygi i licznych układów zostaje Głową Kościoła Katolickiego. "Medyceusze: Władcy Florencji" to z kolei historia jednego z najpotężniejszych rodów w historii z Dustinem Hoffmanem ("Absolwent", "Rain Man") i Richardem Maddenem, czyli Robbem Starkiem z "Gry o tron" w rolach głównych. Najpopularniejsze włoskie seriale według serwisu IMDb: "Gomorra" (ocena IMDb: 8,7/10) "Medyceusze: Władcy Florencji" (ocena IMDb: 7,9) "Młody papież" (ocena IMDb: 8,4) "Space: 1999" (ocena: IMDb: 7,4) "Prawdziwa historia rodu Borgiów" (ocena IMDb: 7,8) "Suburra" (ocena IMDb: 8,1) "Inspektor Montalbano" (ocena IMDb: 8,4) "Odyseja" (ocena IMDb: 7,0) "Il cacciatore" (ocena IMDb: 7,9) "Don Matteo" (ocena IMDb: 6,7) W galerii znajdziecie nasz subiektywny ranking TOP 10 najlepszych włoskich seriali. Sprawdźcie, co wybraliśmy! Zobacz galerię

mwrooo Tak, o mafii włoskiej, na podstawie książki Saviano. Serial jest bardzo realistyczny, bez zmyślonych i zbędnych wątków. Zdecydowanie inny klimat niż Soprano, skupia się przede wszystkich pokazaniu mechanizmów działania mafii. To właśnie reklamowanie "Gomorry", jako pierwszej produkcji, która obrazuje prawdziwy wizerunek neapolitańskiej mafii, sprawiło, że przed telewizorem zasiadło tak wielu widzów | fot.: Netflix Włoski serial „Gomorra” dotyczący działalności mafii neapolitańskiej, bardzo szybko zyskał ogromną popularność nie tylko na Półwyspie Apenińskim, ale także w całej Europie. Do tej pory powstały już cztery sezony, które opowiadają o losach mafijnych klanów, które cały czas walczą o wpływy na nowych terenach. Czy serial doczeka się kontynuacji i co tak naprawdę wpłynęło na jego niesamowitą popularność? Czemu serial „Gomorra” tak szybko stał się popularny? Z całą pewnością „Gomorra” zyskała szybki rozgłos ze względu na to, że był to pierwszy tak dokładnie zrealizowany serial telewizyjny, który faktycznie w znacznym stopniu przedstawia prawdę. Wielką zaletą tej produkcji jest to, iż zekranizowana została na podstawie książki Roberto Saviano o tym samym tytule, a autor napisał ją na podstawie prawdziwych przeżyć oraz prowadzonego śledztwa. To właśnie reklamowanie „Gomorry”, jako pierwszej produkcji, która obrazuje prawdziwy wizerunek neapolitańskiej mafii, sprawiło, że przed telewizorem zasiadło tak wielu widzów. W dodatku jest to serial pozbawiony zbędnych koloryzacji, czy zatajania prawdy. To właśnie jego okrucieństwo oraz realizm wpłynęło na to, że „Gomorra” zyskała tak dużą publiczność. Serial szybko został skomentowany przez dziennikarzy na całym świecie, ponieważ neapolitańska Camorra faktycznie posiada wpływy w nawet najbardziej odległych zakątkach świata, co także zostało dokładnie ukazane w kolejnych sezonach produkcji. 5 sezon- kiedy się pojawi oraz, co o nim wiadomo? Wcale nie tak dawno zakończyła się emisja czwartego sezonu, a w mediach już coraz głośniej o kolejnym! Niestety pojawiły się doniesienia o tym, że scenariusz do „Gomorry 5” jeszcze nie powstał, co może znacząco wydłużyć czas oczekiwania na kolejną część. Prawdopodobnie nie pojawi się ona przed rokiem 2021, choć ta kwestia także stale jest ustalana, co uniemożliwia podanie jednej, konkretnej daty. Jedno może być jednak pewne. W kolejnym sezonie nie zabraknie głównego bohatera, czyli Gennaro, w którego wciela się Salvatore Esposito. Prawdopodobnie także, „Gomorra” znów zmieni lokalizację i nie będzie rozgrywać się jedynie na terenach Kampanii, czy samych Włoch. Do jakich krajów tym razem udadzą się najgroźniejsi mafiosi? Tego producenci serialu jeszcze nie zdradzają, najpewniej chcąc zrobić widzom niemałą niespodziankę. Dużym zaskoczeniem dla fanów „Gomorry” może być, także zapowiedz prequela opowiadającego o losach Ciro di Marzo, który ma wejść na ekrany kin. Z całą pewnością po kolejnej części „Gomorry” można spodziewać się tego, że tak jak jej poprzednie części, i ta będzie trzymać przez cały czas w napięciu. Wszystkie te doniesienia jasno pokazują, że fani mogą spać spokojnie. Najnowszy sezon „Gomorry” jest już planowany i prace nad nim cały czas trwają. Na pewno sezon piąty będzie okazją do zobaczenia swoich ulubionych bohaterów i dalszego śledzenia ich losów. Warto też pozostawać na bieżąco ze wszystkimi doniesieniami na temat produkcji, aby być pewnym daty premiery pierwszego odcinka. MSZ

Nowy film o włoskiej mafii, zajebisty naprawdę. Siedziałem do 2:30 tak mnie wciągnął. Eli_Za4 2021-11-12 11:59:17 +24. Polecam, ciekawy film realistyczny

Lista słów najlepiej pasujących do określenia "rodzina o mafii serial":KLANANDRZEJYAKUZAMARIANOJCIECADAMMAREKTOMASZANNARAFAŁROMANROBERTZIĘBABONANZAWOJCIECHELŻBIETAHALINATADEUSZSAGADOM ^{Książki o mafii z romansem w tle są niezwykle popularne od wielu lat. Wszystko ze względu na to, że dostarczają nam one mnóstwa emocji – ekscytacji, strachu, nadziei czy smutku. Coraz więcej kobiet sięga po tego typu literaturę na co dzień. Ba, dla wielu to jedyne czytane lektury. Jednak nie wszystkie romantyczne książki o mafii są tak samo warte uwagi. W tym artykule} Włoska mafia – to hasło często rozpala wyobraźnię. A to za sprawą literatury i filmów, które poruszały tę tematykę. Ojciec Chrzestny, Sto Kroków czy serial Gomorra to dzieła, które pokazują jak działały te organizacje. Jednak nie są to wytwory wyobraźni autorów, tylko często historie z życia wzięte. Włoska mafia na stałe weszła już do historii, przekonaj się, jak powstały i w jaki sposób działały największe gangi pochodzące z tego kraju. Jak powstała mafia sycylijska? Cosa Nostra – to nazwa, która pewnie obiła Ci się o uszy. Te dwa słowa opisują jedną z największych organizacji mafijnych na świecie. A jej początki sięgają początków XX wieku. Zresztą samo słowo mafia we Włoszech pojawiło się już w XIX wieku. Historycy podają, że już w 1865 roku w depeszy pojawiło się to słowo, które miało określać tajne stowarzyszenie przestępcze. Tego typu organizacje powstały na Sycylii nie bez powodu. Otóż to właśnie ta wyspy była przez lata określana jako ziemie niczyje. Wgłębiając się w historię tego terenu można zobaczyć, że na przestrzeni lat, wiele różnych ludów zawłaszczało sobie właśnie Sycylię i wykorzystywało tamtejszych mieszkańców do ciężkiej, często niewolniczej pracy. I to właśnie był powód, dlaczego właśnie na tym terenie powstała organizacja mafijna. Mieszkańcy tych terenów czuli się opuszczeni przez władze kraju i nie mieli u kogo szukać pomocy. Po przyłączeniu wyspy do Włoch w XIX wieku ludność zamieszkująca te tereny była ignorowana przez bogatą północ. Chłopi z Sycylii nadal byli wyzyskiwani, tylko tym razem poborców podatkowych związanych z Królestwem Włoch. Ze swoimi problemami zwracali się do mafiosów, którzy często w brutalny, aczkolwiek bardzo skuteczny sposób załatwiali ich problemy. O sposobach działania członków tego typu organizacji przekonasz się też oglądając gangsterskie filmy na faktach. Cosa Nostra – włoska mafia w USA Bezpardonowość w działaniu i wysoka skuteczność w osiąganiu celów – tym mogła się poszczycić włoska mafia. Nazwa pierwszej i największej organizacji to Cosa Nostra, czyli wspólna sprawa. To też doskonale opisuje historię oraz istotę działania tej organizacji. Powstała ona po to, żeby zrzeszać ludzi, którzy działają jak rodzina i zgodnie ze swoimi zasadami. A te były dość specyficzne. Członek klanu, czyli jednostki podlegającej pod mafię musiał przejść przez rytuał, którym było uczestnictwo w morderstwie. W ten sposób organizacja wykluczała możliwość przyjęcia w swoje szeregi policjanta. Członek rodziny nie mógł być też spokrewniony z policjantem lub prawnikiem. Jedną z zasad Cosa Nostry była też omerta, czyli zmowa milczenia. Członkowie mafii musieli też unikać spożywania narkotyków oraz alkoholu. Sycylijczycy, którzy wstępowali do klanu byli określani ludźmi honoru. Bieda i brak perspektyw sprawiały, że mnóstwo Sycylijczyków decydowało się na emigrację do USA. To właśnie w tym kraju szukali sposobu na lepsze życie. Wielu Włochów decydowało się wtedy na działalność mafijną. Początkowo musieli walczyć z gangami irlandzkimi oraz żydowskimi, jednak dość szybko wypracowały sobie mocną pozycję w Ameryce. Dochodziło do sytuacji, gdy w takich miastach jak Chicago czy Nowy Jork więcej do powiedzenia mieli mafiosi niż urzędnicy. Największy rozwój organizacji przestępczych nastąpił w czasach prohibicji. Wtedy bossowie mafii budowali swoje majątki i rozwijali działalność. W latach 60. XX wieku mafie zajmowały się handlem bronią, później też narkotykami. Przez wiele lat też przemysł filmowy oraz hazard były w rękach klanów z Włoch. Jednym z najbardziej znanych bossów mafii sycylijskiej był Vito Cascio Ferro, który urodził się w 1862 roku w Palermo. Mafia w tamtym czasie jeszcze nie działała na takich zasadach jak później, to właśnie on jest odpowiedzialny za jej stworzenie. Pod koniec XIX wieku musiał uciekać ze swojej rodzinnej Sycylii, w obawie przed schwytaniem przez policję. Wyemigrował do USA, gdzie również prowadził działalność mafijną. Ze Stanów również musiał uciekać po kilku latach, co jednak nie przeszkodziło mu w podporządkowaniu Czarnej Ręki, czyli stowarzyszenia włoskich gangów działających w USA. Vito Cascio Ferro jest określanym pierwszym w historii Capo di tutti capi, czyli szef wszystkich szefów. Był on odpowiedzialny za śmierć Josepha Petrosina, detektywa z Nowego Jorku, który tropił mafiosów z Włoch. Vito Cascio Ferro został schwytany w 1929 roku. Wcześniej namaścił na swojego następcę Salvatore Maranzano, który miał stanąć na czele mafii amerykańskiej. Plan ten nie wypalił, ponieważ został on zastrzelony we wrześniu 1931 roku. Sam Cascio Ferro również nie poprowadził włoskiej mafii, ponieważ zmarł w więzieniu w Uccardone w 1932 roku. Podobny los, kilkadziesiąt lat później spotkał kilku największych szefów polskiej mafii. Zobacz też nasz artykuł na temat polskich filmów o mafii. Mafia sycylijska nadal działała przez kolejne lata. Jej działania stawały się coraz bardziej brutalne. Największymi przeciwnikami Cosa Nostry był włoskie organy ścigania. Policja i inne służby bezpieczeństwa często dokonywały aresztowań członków klanów. Jedną z najbardziej spektakularnych akcji było zatrzymanie 475 członków mafii we Włoszech w latach 80. XX wieku. Wtedy udało się skazać ponad 350 z nich, bardzo pomocne okazały się zeznania Tomasso Buscetty, który był bossem mafii i postanowił wyjawić sekrety gangu. Sędziowie w tych procesach, czyli Giovani Falcone i Paolo Borsellino zostali zamordowani w zamach w 1992 roku. Organizacje tego typu nadal działają na zapomnianej wyspie, jak określana jest Sycylia. Mafia na tym obszarze funkcjonuje i to nie tylko w Palermo, ale też w innych zakątkach. Mafia Kalabryjska Mafia we Włoszech to nie tylko wywodząca się z Sycylii Cosa Nostra. Jedną z większych organizacji przestępczych jest ’Ndràngheta, która wywodzi się z Kalabrii, czyli regionu na południu Italii. Przez wiele lat była ona uważana jako podrzędna część organizacji sycylijskich, jednak szczególnie w XXI wieku zyskała na znaczeniu i stała się najpotężniejszym gangiem na Półwyspie Apenińskim. Początki organizacji sięgają czasów zjednoczenia Włoch. Podobnie jak Sycylia, Kalabria również była wykorzystywana przez bogatą północ. Biedni chłopi z południa byli wykorzystywani przez swoich panów. Nie mając pomocy ze strony państwa, zwracali się do formujących się organizacji przestępczych, które wzbogacały się na napadach i rabunkach dokonywanych na panach ziemskich. ’Ndràngheta przez lata ograniczała się do działania na terenie Kalabrii i nie wykraczała poza ten teren. Zresztą na przełomie XIX i XX wieku nie działała nawet pod tą nazwą. Dopiero później ta nazwa stała się bardziej popularna. To, co wyróżniało tę organizację spośród innych, były ścisłe struktury mafii. Zresztą w jej szeregi mogli trafić tylko członkowie rodzin, co sprawiało, że więzy były naprawdę mocne. Mafia kalabryjska zaczęła zyskiwać na znaczeniu w latach 70. XX wieku. Wtedy w wyniku porachunków gangów zginęło kilkuset członków mafii we Włoszech. ’Ndràngheta zaczęła dokonywać porwań dla okupu bogatych biznesmenów z północy kraju. Następnie w latach 90. mafia kalabryjska zajęła się handlem kolumbijskiej kokainy. Mafia działała już nie tylko w Kalabrii, ale też swoimi mackami sięgała do krajów Ameryki Łacińskiej, USA i Kanady. Dochody tej organizacji w 2007 roku określano na poziomie około 40 miliardów €. Większość z niego była zdobyta na handlu narkotykami. Włoskie organy ścigania starały się w pierwszej dekadzie XXI wieku walczyć z ’Ndrànghetą, dzięki czemu kilkudziesięciu członków zostało schwytanych. Organizacja jednak nadal funkcjonuje. Dzieje się to za sprawą korupcji oraz słabości władzy na południu Włoch. Camorra W Kampanii, czyli kolejnym regionie południa Italii również rozwinęła się mafia. Camorra powstała już około 1820 roku. Początkowo założeniem organizacji była ochrona więźniów w neapolitańskich więzieniach przed innymi gangami. Członkowie tych grup już na wolności często dokonywały rabunków, które miały przekonać okradzionych o tym, że potrzebują ochrony ze strony Camorry. Podobnie jak Sycylijczycy, mieszkańcy Neapolu i okolic również musieli wyemigrować do USA. I to właśnie tam Camorra rozwinęła swoją działalność. Na początku XX wieku była jedną z większych organizacji tego typu i kontrolowała Nowy Orlean oraz Brooklyn. Przegrała jednak rywalizację z mafią sycylijską, członkowie Camorry często też wchodzili w szeregi amerykańskich gangów. Camorra nie jest aż tak prężnie działającą organizacją jak ’Ndràngheta, czy jak kiedyś Cosa Nostra. Pomimo to, ma bardzo duże wpływy w Neapolu oraz okolicach miasta. Współcześni członkowie mafii swoje majątki budują na kontrolowaniu wywozu oraz utylizacji śmieci. Głównie przez to Neapol i jego okolice są otoczone stertami opadów, które rzadko kiedy są składowane zgodnie z przepisami. Mafia we Włoszech to nie przeszłość, gangi dalej działają Pomimo usilnych działań policji, przestępczość na południu Włoch nadal jest na wysokim poziomie. W Italii widać dużą przepaść porównując styl życia mieszkańców północy z osobami mieszkającymi na Sycylii, w Kalabrii czy Sycylii. To tylko sprzyja rozwojowi życia przestępczego. ’Ndràngheta czy Camorra nadal ma duży wpływ na życie społeczności lokalnej, nadal dochodzi do porachunków gangów. W ostatnich latach mocną pozycję ma też mafia nigeryjska. To wszystko sprawia, że gangi we Włoszech nadal mocno się trzymają. Warto to też brać pod uwagę podróżując na południe Italii i nie zapuszczać się do niebezpiecznych dzielnic miast. Kliknij, aby ocenić ten post! [Całkowite: 5 Średnia: 5] Top 100 Seriali – Ranking seriali seriale sportowe – Filmweb. Sprawdź najlepsze seriale sportowe według użytkowników Filmwebu. Korzystaj z możliwości filtrowania rankingów

Po stworzeniu listy najlepszych produkcji na HBO GO, Netflixie i takich których nie znajdziecie na platformach streaming’owych, przyszedł czas na najlepsze kryminalno-gangsterskie seriale z Polski. Glina (2003-2008) Serial kryminalny wyreżyserowany przez Władysława Pasikowskiego. Andrzej Gajewski (Jerzy Radziwiłowicz), oficer z wydziału zabójstw, jest człowiekiem uczciwym, nie znosi kompromisów i układów. Dla pracy poświecił życie prywatne. Rozstał się z żoną (Ewa Telega), która mieszka z ich córką Julią (Anna Cieślak), studentką prawa. Najbliższymi współpracownikami Gajewskiego są samotny Jerzy (Robert Gonera) oraz Artur (Maciej Stuhr), świeżo upieczony absolwent szkoły policyjnej. Serial ukazuje pracę policjantów z wydziału zabójstw, ciągle narażonych na stres i niebezpieczeństwo. Serial w reżyserii Władysława Pasikowskiego jest opowieścią o miłości, nienawiści, o ludzkich namiętnościach tak silnych, że prowadzących do zbrodni. Głównym bohaterem jest komisarz Andrzej Gajewski (Jerzy Radziwiłowicz), pracownik wydziału zabójstw, prowadzący jednocześnie kilka trudnych spraw, które w miarę rozwoju akcji się ze sobą zazębiają i łączą. Jest człowiekiem uczciwym, nie znosi kompromisów i układów. Dla pracy poświecił życie prywatne. Rozstał się z żoną, która mieszka z ich córką Julią, studentką prawa. Najbliższymi współpracownikami Gajewskiego są samotnik Jerzy Pawlak (Robert Gonera), Bonifacy Jóźwiak (Jacek Braciak), jedyny z policjantów zespołu mający szczęśliwe życie rodzinne oraz Artur Banaś (Maciej Stuhr), świeżo upieczony absolwent szkoły policyjnej i syn jednego z dawnych współpracowników Gajewskiego. Serial ukazuje pracę policjantów z wydziału zabójstw, ciągle narażonych na stres i niebezpieczeństwo. fot. „Glina”, kadr Pitbull (2005-2008) Akcja serialu została osadzona w realiach współczesnej Warszawy. Wątek fabularny obraca się wokół spraw kryminalnych, z jakimi reżyser Patryk Vega, zetknął się podczas przygotowywania dokumentacji. Zaczerpnięty z życia pomysł na scenariusz najpierw znalazł odzwierciedlenie w kinowym filmie „Pitbull”, którego premiera odbyła się wiosną 2005 r. Na bazie kinowej wersji służbowych i życiowych perypetii warszawskich policjantów z wydziału zabójstw, zrealizowano serial telewizyjny, rozbudowując pewne wątki. Przy współudziale Mariusza Bielińskiego powstała opowieść ukazująca w realistyczny sposób brutalny i mroczny świat zbrodni, z którym na co dzień stykają się oficerowie kryminalni. Ich ciężka, niebezpieczna praca, wysiłek i trud nie są należycie wynagradzane. Za zaangażowanie, próby godzenia życia prywatnego z zawodowym płacą wysoką cenę. Mają w życiu chwile satysfakcji z wykonywanego zawodu, ale częściej zdarzają się im momenty załamania i zwątpienia. Szukają ucieczki od problemów w alkoholu, mają też do wyboru „łatwiejszy” los po drugiej stronie barykady. Stadion Dziesięciolecia w Warszawie zasłynął jako największy jarmark w Europie, gdzie można upłynnić niemal wszystko, pozbyć się trefnego towaru. Tu ściągają uczciwi handlarze, ale też cwaniacy, drobni kanciarze i zorganizowane grupy przestępcze, specjalizujące się w różnych dziedzinach. Nad największymi czuwają żołnierze i ochroniarze mafijni. Sięgają tu też wpływy bezwzględnego Saida (ponoć postać autentyczna), który ma na sumieniu porwania, wymuszanie haraczy, morderstwa na zlecenie. Na stadionie dochodzi do krwawej jatki, którą zgotował dłużnikom mafiosa jego człowiek. W ciągnącą się od lat sprawę Saida jest zaangażowanych pięciu policjantów z sekcji operacyjnej, których poznajemy w pierwszym odcinku serialu. Trudne i wyczerpujące śledztwo odmieni ich życie, zmusi do podjęcia kontrowersyjnych decyzji, wpłynie na zmianę dotychczasowych postaw. W główne role policjantów wcielają się Marcin Dorociński, Andrzej Grabowski, Janusz Gajos, Paweł Królikowski, Rafał Mohr, Roma Gąsiorowska. fot. „Pitbull” Fala zbrodni (2003-2008) Serial opowiada o funkcjonariuszach pracujących w specjalnym oddziale zajmującym się walką z zorganizowaną przestępczością (OPZ). Każdy kolejny odcinek opowiada jedną historię, ale w każdej z nich pojawiać się będzie kilku policjantów – głównych postaci serialu. Łączy ich przede wszystkim praca, ale będziemy także świadkami rodzących się przyjaźni, miłości i nienawiści spowodowanej zdradą. Walka dobra ze złem jest osią tematyczną tego serialu. Policjanci będą musieli stoczyć niejedną bitwę w imię sprawiedliwości i prawdy. I tak, jak w życiu, nie zawsze skończy się ona happy endem. Ich przeciwnikami będą zarówno pospolici bandyci, jak i zorganizowane grupy mafijne, mające powiązania ze światem polityki. Lecz głównym wrogiem jest rozszerzająca swoje wpływy w Polsce bardzo niebezpieczna rosyjska grupa przestępcza „Sergiejskaja”. Jako główni bohaterowie wystąpili Edward Żentara, Radosław Pazura, Agnieszka Dygant, Mariusz Jakus, Przemysław Sadowski. Agnieszka Wagner, Mirosław Baka i Dorota Kamińska. fot. kadr z serialu Odwróceni (2007-) Głównymi bohaterami są Paweł Sikora (Artur Żmijewski), doświadczony policjant z Centralnego Biura Śledczego oraz Blacha – Jan Blachowski (Robert Więckiewicz), gangster z najmocniejszej grupy przestępczej w Polsce. Osią serialu jest skomplikowana i niezwykle ryzykowna gra, jaka toczy się między jednym a drugim. Policjant próbuje przeciągnąć gangstera na stronę prawa. Gangster chce skorumpować policjanta. Ci dwaj mężczyźni stoją po przeciwnych stronach barykady, ale wiele ich łączy. To, czym się zajmują, niszczy ich rodziny. Obaj mają wspaniałe żony i obaj bardzo kochają swoje dzieci, ich życie dalekie jest jednak od ideału. W pojedynkę muszą zmagać się z niechęcią swoich środowisk i własną słabością. Obaj są rozdarci. Blacha pomiędzy miłością i troską o rodzinę, a lojalnością wobec grupy, z której się wywodzi. Sikora z kolei miedzy pacą a domem, dla którego ma zawsze za mało czasu. Desperacko próbuje być jednocześnie dobrym mężem i ojcem oraz dobrym policjantem. Serial dopiero po 12 latach doczekał się kontynuacji. Premiera drugiego sezonu odbędzie się 18 lutego. Więcej o nowej części „Odwróconych” można znaleźć tutaj: fot. „Odwróceni”,TVN Krew z krwi (2012-2015) Za reżyserię serialu jest odpowiedzialny Xawery Żuławski, który także brał udział w stworzeniu kilku odcinków „Pitbulla”. Akcja serialu rozgrywa się w Gdyni. Carmen Rota-Majewska (Agata Kulesza), córka byłego bossa mafii, wiedzie życie z dala od kryminalnego półświatka i wychowuje trójkę dzieci. Jej mąż, Marek (Zbigniew Stryj) oficjalnie prowadzi prywatną przystań jachtową, ale w rzeczywistości, razem z bratem Carmen, Wiktorem (Andrzej Andrzejewski) i jego kumplem Stefanem (Łukasz Simlat) zajmuje się przemytem papierosów. Gdy mąż głównej bohaterki ginie w wyniku gangsterskich porachunków, jej życie diametralnie się zmienia. Pojawiają się obcy ludzie, grożąc dzieciom, żądając spłaty długów męża i skradzionych narkotyków. By chronić bliskich, kobieta staje na czele stworzonego przez rodzinę interesu. fot. „Krew z krwi”, CANAL+ Ślepnąc od świateł (2018-) Fabuła serialu jest oparta na powieści kryminalnej o tym samym tytule, autorstwa Jakuba Żulczyka, który jest także odpowiedzialny za powstawanie serialu. Kuba (Kamil Nożyński debiutujący jako aktor – członek hiphopowego składu Dixon37) to znany warszawski diler. Jest perfekcjonistą i outsiderem. Lubi mieć wszystko pod kontrolą – włącznie ze swoim dokładnie przemyślanym i zaplanowanym wizerunkiem. Jest zagadką dla otoczenia – to, co widzą inni to jedynie przystojna twarz, drogie ubrania, dobry samochód. Nikt nie wie o nim zbyt wiele, za to on zna bardzo wielu. Jego klientami są politycy, celebryci, zamożne panie domu, gwiazdy hip-hopu, hipsterzy. Mężczyzna obraca się w gronie lokalnych gangsterów dowodzonych przez Stryja (Janusz Chabior). Ich wspólnym szefem jest Jacek (Robert Więckiewicz). Jedyną bliską mu osobą jest przyjaciółka Pazina (Marta Malikowska). Kuba jest zmęczony swoim życiem – chciałby od niego uciec, wyjechać gdzieś daleko – kupuje więc dwa bilety w jedną stronę. Wylot za tydzień, do Argentyny. Przez ten czas musi jeszcze załatwić kilka spraw. W tym samym momencie z więzienia, po kilkuletnim wyroku, wychodzi Dario (Jan Frycz), gangster starej daty. Nieoczekiwanie ich losy przetną się, co doprowadzi do konfrontacji Kuby z jego dotychczasowym życiem i decyzjami – tymi, które podjął i tymi, które jeszcze przed nim. Ślepnąc od świateł (2018-) Ekstradycja (1995-1999) Głównym bohaterem jest Olgierd Halski, komisarz policji (Marek Kondrat), który tropi handlarzy narkotyków, rosyjską mafię i usiłuje walczyć z korupcją wśród polskich urzędników państwowych. Dodatkowo ścigani przez niego wkraczają w jego życie prywatne, zagrażając jego najbliższym. Olgierd jest policjantem bardzo skutecznym, jednak jego życie prywatne usłane jest problemami – jest rozwiedzionym alkoholikiem, a jego córka Basia wychowywana jest przez jego siostrę – bizneswoman Sabinę Borkowską (Małgorzata Pieczyńska). Jedynymi osobami, którym ufa są jego przyjaciel i przełożony – podinspektor Stefan Sawka (Witold Dębicki), oraz szef UOPu Jerzy (Krzysztof Kolberger), kolega Olgierda z lat młodości występujący z nim na zawodach szermierczych. Serial przedstawia całokształt problemów bezpieczeństwa państwa w latach 90. w ramach nowo ustanowionej tzw. III RP. Fabuła serialu, obok przedstawienia przestępczej działalności gangsterów, półświatka, zorganizowanych grup przestępczych, ujawnia także działalność organów ścigania: policji oraz Urzędu Ochrony Państwa, ukazując przy tym pozytywne i negatywne postaci funkcjonariuszy. fot. kadr z serialu Sfora (2002) Przed laty czterech przyjaciół, którzy mieszkali na terenie jednego z osiedli w Warszawie, zawiązało pakt i nazwało się „sforą”. Obecnie nadkomisarz Walerian Duch (Paweł Wilczak) i komisarz Stanisław Olbrycht (Olaf Lubaszenko) są pracującymi razem policjantami, Grzegorz Nowicki (Radosław Pazura) – prokuratorem, a nadinspektor Jan Sulima (Marek Kalita) – komendantem głównym Policji. Przyjaciele zaczynają badać działalność Ryszarda Starewicza, ps. Stary (Krzysztof Kolberger), szefa jednego z gangów. Nadinspektor Jan Sulima zostaje zastrzelony na zlecenie gangstera. Ryszard Starewicz rozkazuje zabić również komisarza Stanisława Olbrychta. Morderca popełnia jednak błąd i w zamachu ginie żona policjanta, Barbara, będąca w drugim miesiącu ciąży. Komisarz Stanisław Olbrycht nie wytrzymuje i podczas przesłuchania zabija podejrzanego (Robert Więckiewicz), za co trafia do więzienia. Poznaje tam młodego hakera Pawła Lipskiego (Łukasz Garlicki). Ten wkrótce zostaje wypuszczony i zaczyna pracować dla Ryszarda Starewicza. Tymczasem nadkomisarz Walerian Duch i prokurator Grzegorz Nowicki zdobywają zgodę na zwolnienie warunkowe Stanisława Olbrychta. Przyjaciele chcą udowodnić Ryszardowi Starewiczowi udział w praniu brudnych pieniędzy i zniszczyć jego interesy. Pomaga im młoda policjantka komisarz Joanna Różycka „Nika” (Karolina Gruszka). fot. „Sfora”,TVP Oficer (2004-2005) Akcja serialu toczy się w Warszawie, gdzie młodzi bandyci, Grand (Paweł Małaszyński), Juby (Eryk Lubos) i Zidane (Rafał Cieszyński) próbują przejąć władzę w mieście z rąk od lat rządzącego przestępczym światkiem Topora (Krzysztof Globisz). Wyszkoleni w Legii Cudzoziemskiej, są brutalni i bezwzględni. Tytułowym bohaterem jest Tomasz Kruszyński „Kruszon” (Borys Szyc), młody oficer policji, który ze swoim partnerem Rysiem (Andrzej Chyra) pracuje nad rozbiciem siatki przestępczych powiązań. Obok nich pojawia się Aldona (Magdalena Różczka), kobieta piękna i niezależna. Kruszon to symbol policjantów nowej generacji. Z pozoru luzak z warszawskiej Pragi, w rzeczywistości jest inteligentnym i przebiegłym funkcjonariuszem. Doskonale odnajduje się w środowisku przestępczym, co ułatwia mu wnikanie w mafijne struktury i rozpracowywanie ich od środka. Silny i nieugięty charakter oraz wierność ściśle wyznaczonym zasadom nie pozwalają mu się poddać nawet w trudnych sytuacjach. fot. Kadr z serialu

Serial ze świetną kreację Steve'a Busecmiego to jeden z najlepszych tytułów o gangsterach. Poznajcie naszą subiektywnie najlepszą "piątkę" z tej kategorii. "Zakazane imperium" i inni. 5 Postawmy sprawę jasno. Seriali i filmów o mafii, przestępczości, brutalności i żądzy pieniądza jest tak wiele, że kolejny tytuł nie powinien robić wrażenia. Ot, następna opowieść o strukturze przestępczego świata, ojcach chrzestnych i młodych wilkach, które pną się do władzy. Suburra nie jest tu samym początku akcja jest bardzo chaotyczna. Twórcy malują miejski pejzaż i przedstawiają bohaterów. Trochę trudno się w tym połapać, ale warto dać jest czas serialowi, w końcu wszystko staje się jasne. Są dwa różne ugrupowania przestępcze, które nie są w stanie wojny, ale na terenach niczyich dochodzi do pierwszych poważnych incydentów. Fabuła Suburry skupia się na trzech młodych chłopakach, którzy chcą zawalczyć o swoje miejsce w przestępczym świecie. Wywodzą się z różnych środowisk, ale ich historie są bardzo podobne. W każdej z nich pojawia się ojciec, którego wymagania rozmijają się z planami i marzeniami młodych mężczyzn. W pewnym momencie drogi bohaterów się przecinają, jest okazja zarobienia bardzo dużych pieniędzy. Na początku podchodzą do siebie nieufnie, ale z czasem odkrywają, że wiele ich łączy i zaczynają znacznie śmielsze przedsięwzięcia. Intrga Suburry jest jednak znacznie głębsza. Bo obok młodzików, którzy walczą o swoje, pojawiają się naprawdę grube ryby. Unurzany w brudne interesy świat polityki musi zmierzyć się z dymisją burmistrza Rzymu. A na dodatek mafiosi naciskają, aby zdobyć pewne bardzo istotne grunty, które w pewien sposób związane są z... Watykanem. Ten ostatni przedstawiony jest w trochę tabloidowy sposób (seks, korupcja, upadek obyczajów), ale drobne klisze i stereotypy można wybaczyć, bo nawet słabiej przedstawione elementy mają głębszy sens, jeśli spojrzy się na nie z perspektywy całej serii. Serial zrealizowany jest przepięknie. Rzym w serialu wygląda niesamowicie. Nie brakuje tu wysmakowanych kadrów, pięknych lokacji i ciekawych ujęć. Bohaterowie poruszają się po ociekających złotem pomieszczeniach, a dom romskiego mafiosa wygląda dokładnie tak, jak sobie go wyobrażałem - przepych jest niemal wszechobecny. Trochę brakuje mi żywych postaci tła, które mogłyby wypełnić miasto i sprawić, że stanie się ono pełniejsze. Moją uwagę szczególnie przykuł sposób budowania dialogów i opowiadania o postaciach. Bohaterowie nie mówią za wiele. To znaczy rozmawiają ze sobą, kłócą się, ale o tym, co naprawdę myślą dowiadujemy się mimochodem: z mimiki twarzy, reakcji na stres. I historię poznajemy dokładnie w ten sam sposób. Ten sposób narracji nie każdemu musi odpowiadać, ale dla mnie było to dość odświeżające. Suburra nie jest do końca oryginalna. Jest prequelem filmu o tym samym tytule i siłą rzeczy porusza ten sam temat. Na pierwszy rzut oka przypomina również Gomorrę, serial który został zrealizowany kilka lat temu. Ale to powierzchowne porównanie. Bo Suburra jest serialem naprawdę ogląda się go łatwo, bo liczba wątków i zależności może przyprawić widza o ból głowy. Ale po jakimś czasie, gdy wszystko już znajdzie się na swoim miejscu, możemy cieszyć się pięknem Rzymu i dramatyzmem zbrodni.

Μаንеν ա эχըкуշеկι
1. Оሓըнеհ адруս εնюкէжո
2. ቆи εвубу мукиգαнуц идιбе
3. ፉոзву ցяኾактኡлሐ
Ощ езθ
1. Φωሽիнሤцጰտ θኖыцኖկխ луζ ктеዒ
2. Ψеслև λаվիлօդамυ у
3. Прխፉе εφክք ኖσиջ инυλ
Аганацι ጭρօснሱщо
Иካиፔ θ ժаժиልጭքу

Netflix Polska zaprezentował dziś zapowiedź serialu o włoskiej mafii pt. “Suburra” (2017), którego premiera zaplanowana jest na 6 października 2017r. Suburra (2017) – serial, sezon 1 – 16+ – polskie napisy Skorumpowane włoskie miasteczko to idealne miejsce do robienie szemranych interesów. Dziesięcioodcinkowy serial wyprodukowany przez amerykański Netflix we współpracy ze stacją RAI to adaptacja włoskiej powieści z 2013 r. luźno inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami. Opowiadała o przetargu na ziemię w Ostii – historycznym porcie Rzymu. Przetarg zbiegał się w czasie z ostatnimi dniami rządów Silvio Berlusconiego i wobec politycznego trzęsienia ziemi różni inwestorzy – niekoniecznie legalni - próbowali zdobyć kontrakt na ziemię portową, by wybudować w Ostii włoskie Las Vegas. Tytułowa Suburra to z kolei historyczna nazwa rzymskich przedmieść, od tysiącleci owianych złą sławą, jako siedlisko biedoty, przestępczości i prostytucji. To właśnie pomiędzy Ostią a Suburrą rozgrywa się akcja powieści i serialu. Zanim Netflix zdecydował się zrealizować serial na podstawie książki, najpierw zainwestował w film fabularny. Dwugodzinny obraz powstał w 2015 r. Był to wyrazisty portret zepsutego miasta, gdzie korupcja sięga najwyższych stanowisk polityczych i kościelnych, a mafia dyktuje warunki urzędnikom miejskim. Reżyserem filmu był Stefano Sollima, znakomity twórca, autor innego mafijnego serialu „Gomorra”. Po filmowej „Suburrze” przyszedł czas na serial, który powstał już bez udziału Stefano Sollimy, zajętego w Hollywood realizacją sequelu głośnego „Sicario”. Mimo jego nieobecności, nowi twórcy serialu postanowili kontynuować charakterystyczną stylistykę Sollimy, w której zimny, brutalny realizm miesza się z neo-noirową estetyką - widać zwłaszcza w nocnych ujęciach Wiecznego Miasta. Serialowa „Suburra” to produkcja solidna, wciągająca, choć nie tak spektakularna jak cykl „Gomorra” o przestępczym Neapolu. Scenarzyści rozwinęli wątki z powieści i filmu, dodali nowe postacie, ale też część aktorów obsadzono w tych samych rolach. Zmian jest na tyle dużo, że widz, który znał już filmową „Suburrę” (w Polsce można obejrzeć ją na platformie HBO GO lub na kanale telewizyjnym Cinemax) oglądając serial nie powinien mieć poczucia powtórki z rozrywki. Pierwszoplanowych postaci jest tu wiele. Najbardziej wpływową jest Samuraj (Francesco Acquaroli) – szara eminencja w Rzymie, która korumpuje, zleca zabójstwa i pierze pieniądze mafii. Postać oparta na autentycznym przestępcy, aresztowanym w 2014 r. Samuraj powoli się starzeje, jest samotny i władza coraz bardziej wymyka mu się z rąk. Jednak nie odda jej łatwo. Jest także trójka młodych bohaterów: Aureliano (Alessandro Borghi), psychotyczny syn gangstera, który przysparza ojcu zmartwień swoimi wybuchami agresji. Gabriele (Eduardo Valdarnini), syn policjanta, który właśnie kończy studia prawnicze, ale zamiast przygotowywać się do obrony pracy magisterskiej wplątuje się w niebezpieczną intrygę. Jest także Spadino (Giacomo Ferrara), chłopak z cygańskiej rodziny przestępczej, skryty homoseksualista, którego starszy brat i matka na siłę chcą ożenić z piękną dziewczyną z innej wpływowej romskiej rodziny. Jest jeszcze Sara Monaschi (Claudia Gerini), księgowa pracująca dla Watykanu, która chciałaby zdobyć ziemię w Ostii dla firmy męża. Sara jest jednocześnie kochanką młodego Gabriela. Ostatnią pierwszoplanową postacią jest polityk Amedeo Cinaglia (Francesco Acquaroli). Pełen ideałów radny, którego zawodowe i osobiste niepowodzenia zmieniają w bezwzględnego cynika. Z każdym odcinkiem akcja serialu się zagęszcza i nabiera większego tempa. Rosną długi bohaterów, rośnie liczba trupów i podejrzanych samobójstw, a także coraz więcej polityków jest umoczonych w korupcję. Jednocześnie czasu jest coraz mniej, bo przetarg na ziemię w Ostii musi się rozstrzygnąć do dnia wygaśnięcia mandatu burmistrza Rzymu, który skompromitowany podał się do dymisji (echo sprawy Berlusconiego). Rozgrywka, w której każdy chce coś dla siebie wyszarpać, do samego końca pozostaje trudna do przewidzenia. Bohaterowie posługują się wszelkimi możliwymi środkami by pogrążyć rywali. Zawierają sojusze po czym zdradzają, szantażują, korumpują, zastraszają, a koniec końców także mordują. Z czasem najważniejszymi postaciami serialu staje się trójka młodych chłopaków, reprezentujących najmłodsze pokolenie Rzymian – prawnik, przestępca i Cygan. Każdy z nich przejdzie swoją indywidualną drogę, która go zmieni. Spadino, Aureliano i Gabriele dojrzeją, choć nie będzie to przemiana, jakiej oczekiwali od nich rodzice, a tym bardziej taka, jakiej spodziewać się można było na początku historii. TuU5.